Bambinonun 6., Annesinin 1508. Haftasi :)

Bambinonun hayattaki ilk safhayi atlattigini gozlemliyorum, masallah ona :)

Artk ellerini fark etmeye basladi, cenin pozisyonunda degil duz tutatbiliyor uzun sure. Ellerini kenetleyip baris ve zafer mesajlari veriyor :)

Bacaklar uzun suredir duz durumda, tabi gaz sancisi gelince karnina cekiyor hemen. Ama bu ara sancilari tekme atarak karsiliyor, oyle daha rahat ediyor sanki. Biz yardimci olurken bacaklarini karnina cekmeye devam ediyoruz.

Gozler objeleri kisa sureli de olsa takip ediyor.

Sese tepki veriyor, sesin oldugu tarafa donuyor.

Boynunu her gecen gun daha kontrollu kullaniyor, saga sola cevirebiliyor artik.

Tukuruk uretmeye hafiften basladi, mendilsiz takilmak yok artik :)

Omuzuma aldigimda kollarini  iki yana acip kucakliyor gibi yapiyor ya, bayiliyorum :)

Yne omuzumdayken gazi geldiginde bacaklarini karnina toplayip tosbaga oluyor ya, o tortop haline bitiyorum :)

Karni acikinca Anniiii diye agliyor gibi geliyor bana, uyduruyor da olabilirim :) Zaten bu aglamalarini hala cozemedim. Gecen gun altini degistirmem icin agliyormus, ben israrla ac diye meme vermeye calisiyorum, bayagi bir debelendim. Bayagi aglattiktan sonra altini acmak aklma geldi, aninda rahatladi zavallim! sonra da likir likir icti sutunu! Cocugun oncelikleri var, cok karakter yahu :))

Meme emmeyecekse kucakta yatar halde durmak istemiyor, illa duz tutulacak. Omuzda durmayi da her zaman kabul etmiyor, en sevdigi pozisyon yuzu bize donuk ama havada tutulmak. Bir elim basinda bir elim poposunda dik tutuyorum, yuzu bana bakiyor sekilde. Bu sekilde asagi yukari hafifce sallanmak hosuna gidiyor, sanirim yercekimiyle gaz sorununa biraz cozum sagliyor bu pozisyon. Bilek ve kol kaslarimi bayagi gelistirdim sayesinde :))

Beni ve kojoyu taniyor yavas yavas, arada bir gulumsuyor bize. Biz de eriyip bitiyoruz tabiii :))

Odalardaki lambalara bakmaya bayiliyor, yataginin, alt degistirme unitesinin ve oyun halisinin uzerindeki zimbirtilara (mobile in Turkcesi nedir acep?) uzun uzun bakiyor.

Her gun balkona cikiyor, etrafi seyrediyoruz 10-15 dakika.

Dun kisa mesafeli bir yolculuk yaptik ama arabada hem gelis hem de gidiste devamli agladi. Neyi sevmedigini anlamadim. Donuste ben de arkaya oturdum ve yol boyu konustum onunla. Biraz sakinlesmekle birlikte ara ara aglamaya devam etti. Arabadayken bebek aglayinca kojo da ben de panik oluyoruz. Sikintisini anlayamadigimizdan hemen uygun bir yerde durup sakinlestirmeye calisiyoruz. Belki de koltugunu sevmiyor bilemiyorum! Emzik de almadigindan oyalamasi zor oluyor bambinoyu! Bu nedenle yapacagimiz uzun yolculugu ertelemeyi ciddi ciddi dusunmeye basladik.

Bugun benim dogumgunum ve de :) Bambinodan daha guzel hediye olamaz tabi ki :) Iyi ki dogurmusum :)))