Nazar Değdi

Cumartesi günü öğleden sonra hep birlikte gezmeye gidecektik.
Bindik arabaya.
Yolda Bambino devamlı gözünü kaşıdı durdu.
Kaşıdı, kaşıdı, kaşıdı.
Ve göz bu hale geliverdi yarım saat içinde.
Acile gittik hemen.
Avil iğne vurdular önce.
Böcek sokması olabilir dediler.
Polenlerden de olabilir, dediler. Mevsimsel.
Bir damla, bir merhem, bir de şurup aldık.
Gözünü bandajladılar, 2 gün açılmayacak dediler.
Bambinonun isteği üzerine gezmeye gittik, geç de olsa.

Ertesi gün bandajın gevşemesi üzerine tekrar gittik hastaneye.
Bu defa başka bir yere.
Doktor böcek sokması olmadığını, gözün mikrop kaptığını ve bunun bulaşıcı olabileceğini, bizim de dikkat etmemiz gerektiğini söyledi.
Bandajın takılması da doğru değilmiş. Çıkarttı.
Bir damla daha yazdı elimizdekilere ek olarak.

Soğukkanlılığımı korudum.
Bir tek Bambino ile değil annem, kardeşim ve kojonun paniklemeleri ile de baş ettim :)
Pilimin bittiğini bugün işe gelince fark ettim.

Allah hepimizin karşısına işinin ehli insanlar çıkartsın.
Hala tam olarak ne olduğunu anlayamadık.
Hangi doktora inanalım bilemedik.
Geçsin gitsin de, neyse ne diyorum sadece.

Zavallı Bambino kuzu kuzu yatıyor damla vakti gelince.
Damla ona iyi geliyor, farkında O da.
"Anne iyileşecek miyim?" diye sorunca içim eriyor.
"Tabi iyileşeceksin yavrum" diyorum sıkıca sarılarak.

****

Bugün evlilik yıldönümümüz.
7. yılımızı bitirdik.
Nice senelere diyorum; sağlık, huzur ve neşe içinde.
Oğlanın keyfi, mutluluğu, sağlığı yerinde olsun da biz bir şekilde idare ediyoruz.
O kötü olunca bizim de keyfimiz kalmıyor.

****

Bir tanesine zor bakıyoruz, ikinci çocuğu düşünmek bizim neyimize diyorum bazen...
Bambinonun kardeşi olsun istiyorum ama çocuk büyütmek çok enerji istiyor.
O bizde var mı emin değilim.
Ve zaman geçtikçe azalıyor enerjimiz.
Bir çocuğun peşinde 4 yetişkin dolaşıyor haftasonları.
İki tane olunca nasıl olacak ki?