Azı Diş Hikayesi

Bambino 1 yaşını doldurduktan beridir süregelen bir salya akıtma ve diş kaşıma durumu vardı, hala da var. Eller sürekli ağızda, önlük takmazsak tişörtünün önü devamlı ıslak. Eline aldığı tüm nesnelerle önce dişlerini kaşımaca.

Azı ve köpek dişlerin zor çıktığı, uzun zaman aldığı, bu süreçte bebeğin kişilik değiştirebileceiği, huysuzlanabileceği, geceleri uyumayabileceği gibi birçok hikaye okudum ve dinledim.

Ben de Bambino'dan bu tür şeyler bekliyordum doğal olarak.

Ama oğlan beni, bizi, hepimizi şaşırttı.

Geçen hafta mesaideydim hafta boyu. Akşamları oğlanla ilgilenemedim doya doya. Uyku saatine ancak gidiyordum eve. Haftasonu da hiç aklıma gelmedi.

Dün sabah uyanıp yatakta oturdu Bambino. Ellerini ağzına soktu ve kaşımaya çalıştı. "Dur ben kaşıyım istersen" dedim. Parmaklarımı ağzına soktum ve azı dişlerini kaşımaya başladım.

İşte o an elime kocaman bir diş geldi! Oğluşun azı dişlerinden biri çıkmış bile!! "Ne ara çıktı bu yahu?" Bir de diğer tarafa baktım, orada da kabartı var, yakında oradan da çıkacak bir tane!

Ne bir ağlama, ne bağırtı, ne huysuzluk, ne uykusuzluk, ne de başka bir değişim. Maşallah Bambino'ya ki böyle bir süreci normal akışında gerçekleştirdi. Acı eşiği yüksek galiba oğluşun. Hayat boyu böyle kalır inşallah!

Bakıcı teyzemiz gelince ona söyledim, "Geçen hafta çıkmıştı, ben dedim annenize" dedi. Bir hafta önce olan bu olayı göz göre göre kaçırdığıma çok üzüldüm o an. Akabinde saniyeler içinde bir "Niye çalışıyorum ki ben, niye bırakıp gidiyorum ki kuzuyu, hep böyle kaçıracak mıyım herşeyini?" şeklinde bir hesaplaşma yaşadım.

Sonra. Sonra ne mi oldu?

Paltomu giyip çantamı aldım ve işe gitmek üzere evden çıktım. Ardımda Bambino'yu bırakarak. Daha nice ilk'leri bensiz yaşayacağını düşünerek...