Bambino 15 Aylık

Bambino 1 yil ve bir ceyrek yasinda sevgili okur :)

Ise baslamamla birlikte gunler daha hızlı gecmeye basladi. Nasil gecmesin ki? Gunun 11 saati ondan ayriyim. Eve gelince sadece 1-2 saat gorebiliyorum yavrumu. Sonra da onu uyuturken ben de uyuyup kaliyorum. Sabaha aynı seyler sil bastan. Bazen geceleri uyanip yapmam gereken seyleri yapiyorum; genelde ortaligi toplamak, yemekleri dolaba koymak gibi. Kendim ya da kojo icin birsey yaptigim yok.

Neyse, bu tempoda sadece haftasonlari dolu dolu Bambino ile vakit gecirebiliyorum. O zamanlarda da Bambino ne isterse onu yapiyoruz. Bazen evden hic cikmak istemiyor. 'Disari cikmak ister misin?' diye soruyorum, kafasini iki yana defalarca sallayip 'ı-ııı' diyor :)

'Bezini degistirelim mi yavrum?'
'I-ıııııııh'

'Bunu yemek ister misin?'
'I-ıııııh'

'Giyinelim mi?'
'I-ııııııh'

Her defasında tepki aynı; kafayi iki yana defalarca sallıyor. Kendinden emin olması cok hosuma gidiyor, o yüzden hic ısrar etmiyorum. Bazen bir saat çıplak gezidig oluyor. Bezini degistirmeden bir saat ortada dolaştıgı da. Allahtan rahat bir tipim (boyle bir anne olacagimi tahmin etmiyordum ama oyle oldum ciktim)

Dun ogleden sonra evde 'anne yok' krizi cikmis, bizimki sersem sepelek mecnun gibi evde dolasirken kafasini salon kapisina cok fena carpmis. Annem ben gelene kadar panik olmus, birsey oldu diye. Ben geldigimde annem telasla olani biteni anlatti ben Bambinoyu emzirirken. Tek soyledigim sey 'Olabilir' oldu :) Kadin dumur oldu tabi :) 'Keyfi yerinde, mutlu gorunuyor, buyutmeye gerek yok' dedim sonra da. Annem gidene kadar Bambino'ya 'Yavas yuru, dikkatli yuru evladim' demekten bir hal oldu. Gerci boyle dedi dedi; sabah kalktigimizda Bambino yurumeyi birakmis yengec gibi emeklemeye baslamisti! Geriye donus bir nevi.. Neyse, bu da "olabilir" :))

Yine gecen gun sabah uyanir uyanmaz yataga oturup etrafina uzayli gibi bakindi Bambino. Ben yaninda yoktum, banyodan cikip geldim ve onun o halini gorunce "Bambino'nun yazilimi guncellenmis gece" dedim hemen. Oyle sakin ama farkli bakiyordu ki. Nitekim gun icindeki hareketleri, tavirlari, tepkileri bana bu sozumu sık sık animsatti. Annelik icgudusu mu nedir bilmiyorum, belki de iyi bir gozlemciyim. Ama eminim ki o gece ne olmussa olmus, Bambino buyume maratonunda yeni bir asamaya gecmisti.

Bu yeni asamada "sen, ben, biz" kavramlari gelismeye basladi. "Anne yaninda, baba yaninda, Bambino da burada" dedim bu sabah uyanınca; bana bu cumleleri belki 40 defa tekrarlatti :) Her defasinda "anne" derken bana dokundu eliyle, "baba" derken babasina dokundu. Kendine dokunmadı ama.

Eskiden aynaya bakinca gidip aynadaki Bambino'yu öpmeye, yalamaya calisirdi. Artik aynada kendini gorunce gidip yapismiyor her zaman, orada "kendini" gordugunu biliyor. "Ben" kavrami yavas yavas olusmaya basliyor cok sukur.

Vucudundaki uzuvlari gosteriyor bizdik. Hepsinin yerini bulabiliyor, hatta bizimkileri de buluyor :)

Disaridan gecen otobus, ucak ve helikopter sesine asiri duyarli, sesi duydu mu cama gidip bakmak istiyor ve bize ayni cumleyi defalarca tekrarlatiyor.

Konusmaya cok hevesli ancak seslendirebileceginden emin oldugu sozcukleri soyluyor. Emin hissetmezse "aaaa" diyerek bize soylettiriyor demek istedigini. Eger onu anlamaz ya da anlayip da dile getirmezsek biz soyleyene kadar "aaaa,aaaaaaaaaaa" diyerek bagiriyor. Tabi bu sirada eller ve kollar da hareket halinde, o nesneye yonelmis durumda :) Sonuc olarak konusmaya cok hevesli ama henuz o asamaya daha var gibi. O zamana kadar da onun sesi biz olacagiz, yoksa basimiz cok agriyacak :))

Kelimelerin bir ya da iki hecesini soyleyebiliyor.

Ayva: Aa-va
Havuc: A-vu
Anne: Anne :)
Baba: Dada
Anneanne: Anaane (Italyanlar gibi melodili okunacak)
Dede: Ede
Gitti: Ditti
Gel: Gel (ellerle de gel isareti yapiliyor ayni anda)
Et: Et

Hayvan seslerini taklit etmeye bayiliyor :) "Cik, vak, mee, miavv, hev" diyor dogru bir sekilde.

Oyuncaklariyla oynamiyor uzun sure. Kitap okumayi, resimlere bakmayi seviyor. Gerci tembel anne uzun zamandir oyuncak degisimi yapmadigi icin de sıkılmıs olabilir. Mutfak ve banyo dolaplarini bosaltmayi, odasindaki sifonyeri yere indirmeyi seviyor. Eskiden sadece bosaltir giderdi, simdi bosaltip oynayip cogunlukla geri yerine koyuyor kendi istegiyle. Hangi esyanin nereye ait oldugunu, nerede durdugunu biliyor. Dolaplarin icini ezberledi ama bu onu sıkmıyor; tersine bir dolabi actiginda icinden ne cikacagini bilmek onu mutlu ediyor, rahatlatiyor. "Cocuklar duzeni sever" gercekten dogru. Kendilerini boyle guvende hissediyorlar. Uzun sure disarida vakit gecirdikten sonra eve dondugumuzde cok mutlu olmasi da ayni sebepten sanirim.

Mutlu oldugunda "gaaaaa, ga-gaaa" diye ses cikariyor. Bir de mutlu mutlu ciglik atiyor :) Konusamadigi icin icindeki enerjiyi bu yolla disa vuruyor. Bir de basini sol ya da sag omzuna dogru egip "mmmmmm" diye cok guzel bir sevgi sesi cikariyor :) Oyle anlarda kojoyla biz de onun gibi yapip sevgi yumagi oluyoruz :)

Aklima geldikce ona cocuk sarkilari soyluyorum; genelde Susam Sokagi melodileri. Cok seviyor benden sarki dinlemeyi. Bezini degistirirken bu yontemi kullaniyorum genelde :) "Sag elimde 5 parmak, sol elimde 5 parmak" sarkisinda ellerimi alip parmaklarimi saymami istiyor. Sonra da Bambinonun parmaklarini sayiyoruz.

Öne bakan araba koltugu almamizla ben de ön koltuga terfi ettim. Bambino da disariyi daha rahat gordugu icin kendi kendine daha cok vakit gecirebiliyor. Ama uyku vakti geldiyse ve illa memeyle uyumak istiyorsa aglamaya basliyor.

Aklima gelenler bunlar. Velhasil, zaman su gibi akip gidiyor...