1 Ekim 2010

39+1

Eveeeeet, bugun itibariyle 39. haftayi geride birakmis ve son demlerini yasayan bir gebeyim :) Bu yolculugun basindan beri inanamadim icimde baska bir canliyi tasidigima. Oyle bir mucize ki bu, kelimeler yetmez anlatmaya! Halen de inanamiyorum yakinda ailemize birinin daha katilacagina. Sanki baska bir alemdeyim, bir arkadasimin dedigi gibi "Yukari cikmisim da oradan kendimi izliyorum". Cok degisik seyler hissettiklerim, kendim bile tarif edemiyorum cogu zaman.

Yazmadigim zaman icinde hareketli gunler gecirdim. Ise baslamistim, 37. haftayi doldurunca ayrildim :) Birkac gun evde gecti, sonra gecen haftasonu Esra ve MK ve Esra'nin gorumcesini agirladik Ankara'da. Ozlemisiz cok! Cok kisa kaldilar ama hic yoktan iyidir diyerek teselli ettik kendimizi! Bu arada Esra sayesinde hamileligimin son zamanlarina ait fotograflar oldu elimizde, biz bu konuda acaip tembel bir cift ciktik! Esra da olmasa hic fotomuz olmayacak!

Bu hafta endokrinoloji kontrolum icin doktordaydim. Bir gun muayene, bir gun tahlil verme (ac karnina veriliyor), diger gun sonuc gosterme derken neredeyse hergun disaridaydim. Ilginc gozlemlerde bulundum her zamanki gibi. Mesela, sehrin gobeginde o kadar zaman gecirdim, gordugum hamile sayisi bir elimin parmaklarini gecmedi. Gebeler disari cikmiyor mu diye dusunmedim degil :) Gordugum puset sayisi ise bir rekor galiba: sadece bir (Not: bu veriler gunluk ortalamalardir :) )Bir de insanlarin beni gorunceki tavir ve davranislari cok ilginc geldi. Kara gunes gozluklerimin arkasindan izlemek cogu zaman zevkli ama bazen de "yeter kardesim ne bakiyosun hic mi 9 aylik gebe gormedin?" derecesine varacak kadar tacizkar geldi. Durup arkasina bakarak suzenler, saniyesinde aklindan neler geciyorsa gozlerini kisarak bakanlar, dikiz aynasindan izleyenler, alenen dik dik bakanlar, ve daha neler neler... Otobuste yanina oturdugum bir bayanin bir anda elini sap diye gobegime koymasi ise bombaydi! "Ah caniim" diyerek sevmekle baslayan, "erkek dimi" diyerek devam eden, erkek oldugunu ogrenince "iyi iyi, kiz olmasin bu devirde(?!)" diyerek beni derin dusuncelere sokan, inerken bir "iyi gunler" bile demeden ayrilan teyzeye buradan selam gonderiyorum. Istatistiklere baktigimizda, en cok sorulan, daha dogrusu kendinden emin bir sekilde soylenen seyin "Erkek dimi" oldugunu goruyoruz. Bu ifadeyi "cok kilo almamissin" izliyor; sanki hamilelikten once de beni biliyorlamis gibi :))) Ha bir de, metro beklerken elindeki cikolatayi "canin cekmistir, al ye" diyerek bana vermek isteyen citi piti bir kizi anmadan gecemeyecegim. Metro gelip de binmek icin kapiya yoneldigimde kosarak yanima gelip "aman dikkat et, seni korkuturlar simdi, dogum cok rahat birsey, korkma sakin, ben iki tane dogurdum!" diyip, sonra yine kosarak baska kapidan metroya binisi ve inerken bana bakip el sallayisi unutulacak gibi degil.

Kendime not almak adina yaziyorum ki, endokrin test sonuclarimda tiroit ilacimin dozu yeniden duzenlendi, biraz artti. Dogumdan sonraki 1,5 ay icin de bir doz verdi doktorum. Test sonuclarina gore kansizligim sinirda, kolesterol ve trigliserit ise ust duzeyin biraz ustunde cikti. Doktor, bebegin kendine yag tabakasi yaparken beni de etkiledigini ve bu sonuclarin normal oldugunu soyledi. Ben de son aylarda kendimi kaptirarak yedigim hamur islerinden sanmistim :P Onun disinda hersey normal gorunuyormus cok sukur!

Yarin da haftalar sonra kadin-dogum doktorum ile gorusecegim bakalim. Normalde hamileligin son zamanlarinda cok sik gorusuluyormus doktorla ama hem benim rahatligim hem doktorumun rahatligi (bir suredir de tatilde olmus olmasi) bizim gorusmelerin arasini acti. Yarinki gorusmede danisacagim uc konu var:

- Bebek hala pozisyon almadi, yan yatiyor kereta. Kafayi asagi vermezse dogal dogum zor biraz! Bir arkadasim akupunktur ile bir seansta bebegi dondurduklerini soyledi. Hipno-dogum teknikleri ile de birkac seansta yapilabiliyormus. Ya da doktor elle mudahale ediyormus duzelmesi icin. Bakalim yarin ogrenicez neler yapilabilecegini.

- Bir suredir bagirsak hareketlerim yavaslamisti ama hemoroid olmayi hic ummamistim, hamilelik nelere kadirmis! Bugun sabah ac karnina ceviz, erik ve armut kuru yaptim kendime. Ise yaradi, bagiraklari calistirdi ama hemoroid olayinin gecmesi daha uzun surecek sanirim. Bir de dogum sirasinda hemoroidin ilerleme olasiligi var, iste bu nokta beni biraz endiselendiriyor...

- Kullanmakta oldugum ilaci ne zaman birakacagimi merak ediyorum bir de. Bir arkadasim ilaci biraktiktan 3 gun sonra dogumun basladigini soylemisti. Simdi bende de biraz sartlanma oldu.

Bir de dogumun meraki+heyecani+korkusu+bilinmezligi var bir yandan. Umarim kolay ve rahat bir dogum olur...

7 yorum:

  1. Sana sağlıklı ve rahat bir dogum diliyorum.. ilk bebekler daha gec geliyor. Son zamanlar zor geciyor ama sabır sonra ozluyorbile insan gobusundeki canlıyı..

    YanıtlaSil
  2. Umarım her şey yolunda gider. Kolay bir doğum olur ve sağlıkla bebeğine kavuşursun.
    Çok heyecanlı sanki hiç doğurmamışım gibi halen her hamilenin doğum heyecanına ortak oluyorum :)

    YanıtlaSil
  3. Filmin sonu yaklaşıyor:)

    YanıtlaSil
  4. Fotoğraflarınızı gördüğüme çok mutlu oldum.. Sağlık dolu haberlerinizi bekliyorum ...

    YanıtlaSil
  5. :)) ouu sayılı gün kalmış, gelmiş zamanı... bol şans diliyorum her ikinize de:)) sevgiler

    YanıtlaSil
  6. bişey kalmmaış valla. bugün yarın gelir mi ki ufaklık?? heyecanla bekliyorum ben de:) sevgiler..

    YanıtlaSil
  7. Yurdum insani :) Herkes dogumu, bebegin ne yedigini ictigini bilen birer profesor yurdumda :) O elini karnina koyan s1k1ysa ayni hareketi bir de Ingiltere'de denesin :)

    YanıtlaSil

SOSYAL AĞLAR


İZLEYENLER

Blog Arşivi

HER GÜN MUTLAKA

NE ARADINIZ, YARDIMCI OLALIM?

Kişisel Blog

Copyright © Benden ve Bizden | Powered by Blogger
Design by Lizard Themes | Blogger Theme by Lasantha - PremiumBloggerTemplates.com