Lohusalik

'Soz ucar, yazi kalir' diye bosuna dememisler. Sozlu iletisimle guzel dileklerini iletenler bu kadar etkilemedi beni, yazili iletisime gecenler kadar! Yazdiginiz yorumlara oyle duygulandim ki anlatamam, tutamadim gozyaslarimi! İyi ki varsiniz demek istiyorum bir kez daha :)

Lohusalik ayri bir psikoloji, bunu da yasayarak ogrendim. Bu hafta iyi gecti cok sukur ama ilk hafta biraz arizali gecti. Bir haftada uc kere kabus gorum, ikisinde aglayarak uyandim, ama oyle boyle degil ziril ziril agladim. Ustelik de simdi anlatsam 'Neresi kabus bunun' denilecek cinsten ruyalar!

Haftanin sonuna dogru, sanirim bambinonun bu dunyadaki 5. gunu Cumaydi, ne yaptiysam oglani uzun sure uyutamadim. 45 dk da bir uyanmasi beni de uykusuz biraktigi icin sinirlerim bozuldu ve aksam kojo geldiginde patladim. Banyoda bir posta agladigim yetmezmis gibi sarilik olcumu icin hastaneye gidesiye kadar agladim kapidan cikar cikmaz. Kendimi caresiz ve aciz hissettim, bebegi anlamiyorum gibi geldi. Sonra ogrendim ki yenidoganlarin uykulari 45 dk lik devirler seklindeymis zaten ve uykulari bizden 2 kat daha hafifmis! O gunden beri 45 dk uyuyor, sonraki 45 dk da emiyor, sonra yine basa donuyoruz :)Bu bilgiyi ogrendikten sonra 2. haftam daha iyi gecti. Beklentiler dusunce daha da rahatladim.

Lohusalik adina simdilik yasadiklarim bunlar. Onun disinda takiyorum kirmizi tacimi kafama, geziyorum evde salina salina :PP