En Basa Donelim

Bambino bugun guzel bir gun gecirdi. Sabah cogunlukla oldugu gibi mutlu mutlu kalkti ve her zamanki soruyu sordu "Anne bugun ise gidecek misin?" Hayir yanitini alinca mutlulugu ikiye katladi, kendi kendine sarki soylemeye ve yatakta oyunlar yapmaya basladi :) Rahatladi, enerjisi artti. Sonra kalktik, guzelce kahvalti yaptik. Babayi ise gonderdik (evet bugun calisti kendisi) ve disari cikmadan once evde oyunlar oynadik. Benim evde oldugumu bildigi icin rahatti Bambino, benim is yapmama karsi cikmadi ve ben de biraz is yapip biraz onunla oynayarak dengeyi kurmaya calistim. Saat 10 ve 11 deki iki farkli aktivite icin Bambinoya secenek sundum ama kendisi eve, bana ve oyuncaklarina doymadan evden cikmayi reddetti. 3. secenek olan pazara gitme secenegine goz kirpar gibi olsa da evde kurdugu trencilik ve ascilik oyunlarini yarim birakmak istemedi. Disari ancak 11den sonra cikabildik. Once Bambino kendi elleriyle sectigi bir oyuncagini baskalariyla paylasmak icin kumbaraya atmaya gitti. Kumbara kaldirilmisti ama gorevli abi "Buraya kadar getirmisken alalim" diyerek Bambinonun oyuncagini aldi. Sonra ucak parkinda vakit gecirdik ve ucaklarla ilgili aktivitelerin yapildigi mekana gittik. Yorulunca ciktik ve yemek yemeye babaya yakin bir yere gittik. Sonra babayi aldik ve ben onlardan ayrilarak arkadaslarimla bulustum. Arabadan inerken Bambino yeni uykuya dalmisti, ayrilmak kolay oldu. 

Babasiyla model ucaklari izlemeye giden Bambino ilk defa sahit oldugu bu olayi pek sevmis, hemen babasina model ucak ismarlamis. Ucaklarla dolu bir gunun ardindan babasiyla basbasa yemek yedikten sonra beni almaya geldi Bambino. Arabaya bindigimde cok mutluydu ve sarkilar soyleyip bana gununu anlatti saklayamadigi gulumsemesiyle. Eve gelip ilik limonlu su icip (hafif üşüme ve hapşuruk vardı hepimizde) oyuna devam ettik. Saat 9 gibi uykusu gelen Bambino uykunun ilk sinyallerini eften puften birseye aglayarak verdi :) Kucagima alip sarildim ona. Yapmamı istedigi sey icin tekrar olayi yasamayi teklif ettim ama Bambino bunu kabul etmedi ve "Ilk seferde oyle olsaydi" diyerek aglamaya devam etti. O sirada nasil oldugunu tam anlayamadigim bir sekilde Bambino "Baba evden disari gitsin" diyerek aglama seklini degistirdi. Durduk yerde alakasiz bir anda babasinin evden gitmesini isteyen Bambinoya babasinin tepkisi bagirmak ve sinirlenmek seklinde oldu. Baba da hakliydi, kendi ile hic ilgisi olmayan bir durumda birdenbire hedef gosterilmis, hem de kapi disari edilmek gibi bir durumla karsi karsiya gelmisti. Ama Bambino kararlidi, baba evden gidecekti. Baba once baska odaya gidip Bambinonun gozu onunden kayboldu. Ama bu Bambino icin yeterli degildi, kucagimdan firlayip babayi bulup baska odaya degil, evden disari gitmesi konusunda babayi azarladi bir guzel. Bir yandan da kriz seklinde aglayip tepinmeye basladi. Bakti olmuyor, kucagima gelip babayi disari gondermem icin bana dondu bu sefer. Baba evden gitsinmis. Bir de dedi ki: "Basa donelim anne, en basa donelim" Nasil agliyor bunu soylerken!! Ben olayin cikis noktasinin babayla baglantisini kuramadigim icin kendimce mantikli ama Bambinoca gayet anlamsiz olan birseyler soylemeye basladim. Iste her an bir baslangicmis da, aslinda her an birseylere yeniden basliyormusuz da, gecmise birsey yapamazmisiz ama bundan sonrasi icin birseyler yapabilirmisiz de, simdi ne yapalim mesela da... Zirvalayip duruyorum iste! Bambino ne anladi, nasil anlamlandirdi bilemedim ama bir yandan aglayip bir yandan da babanin disari cikip cikmadigini sordu. Baglanti konusunda tahta kafa olan bendeniz ancak "Evet baba gitti oglum" diyebildim. Hem m.eme emen hem aglayan hem goz ucuyla acik kapidan gorunen dış kapiyi kontrol eden Bambino bir an durup "Anne .... yapinca simdi basa mi donduk?" diye soruverdi. Cumlenin bir kismini anlamamis ama simdiki aklimla anlamis olmayi pek cok isteyen bendeniz o an sadece Bambinonun duymak istedigini soyledim: "Evet oglum basa donduk simdi" O an Bambino rahatladi ve gozleri kapanmaya basladi emerken. Teri gozyasina karismis bir halde kucagimda uykuya dalmaya baslamisken bile iki kere gozlerini kocaman acip "Anne, baba cikti mi disari, gidip babanin evde olup olmagini kontrol edelim" diyerek emin olmak istedi. Bir yandan babasinin gitmis oldugunu soylerken diger yandan da babasinin bir yerlerden cikip yanimiza gelmemesi icin dua ettim. 10 dk sonra derin uykuya daldi neyseki bizimki. Kucagimda tasiyarak yatagina yatirdim, uzerindeki montu bile cikartmaya cesaret edemeyerek.

Bambino uyuyunca evde bir kosede bekleyen kojoyu bulup ona Bambinonun dediklerini anlattim. Bana anlamsiz gelen olayi kojo ilk saniyede cozuverdi: Bambino bugunu tekrar yasamak istiyordu ve bunun icin gunun baslangicinda oldugu gibi babanin tekrar evden cikmasi ve ise gitmesi gerekiyordu! Baba evden gitmeliydi ve gun tekrar yasanmaliydi! Bu kadar basitti istegi...

Bunu duydugum an bogazima birsey dugumlendi. O kadar uzgun hissettim ki anlatamam. Baglantiyi kuramadigim icin uzgundum. Daha da onemlisi Bambinonun sadece iki gun yaninda oldugum icin uzgundum. Calisan annenin vicdan azabi - vol. 468943567.. Haftaici de Bambinonun yaninda olabilsem keske diye tekrar uzuldum. Suclu hissettim kendimi. Ona boyle mutluluk dolu gunler yasatamadigim icin sucluluk duydum.  Kimbilir hafta ici ben gidince neler hissediyor diye uzuldum. Bogazimdaki yumru gozyasi seli oldu akti. 

Sonra durup sukrettim. Bambinonun mutluluk dolu bir gun yasadigini dusunup sukrettim. En azindan haftasonlari mutlu oluyordu, o da birseydi hic yoktan. Beterin beteri vardi. Bambinonun en kotu gunu boyle olsun diye dua ettim sonra. Hep gulsun, hep mutlu olsun, hep mutlu etsin diledim. Ve dua ettim: Allah'im, bana degistirebilecegim seyler icin cesaret, degistiremeyecegim seyler icin kabullenme gucu ver..