* Sicaktan bayiliyorum. Evde balkon ve pencereler devamli acik ama ruzgarin alameti yok buralarda. Allah tum hamilelere sabir versin! Dus almak, kafayi buzluga sokmak, bol karpuz/salatalik yemek ve tabi ki su icmek gibi elden gelen herseyi yapiyorum ama uzun vadeli olmuyor hicbiri! Klima almamakta direniyorum, yoksa kojoya kalsa geldigimiz gun alacakti. Her markete gidiste peynir-ekmek gibi satilan vantilatorleri goruyorum, nedense ona da elim gitmiyor. Agustosun yarisi yaz, yarisi kis diyerek avutuyorum kendimi, az kaldi, 3 gun sonra serinlemeye baslamasi lazim havalarin :P
* Tez yaziyorum. Daha dogrusu yazmaya calisiyorum. Bilgisayarin isisi hissettigim sicakligi sanki 10 derece artiriyor gibi geliyor. O nedenle bir saat sonra motor kaynatmaya basliyor bende. Halbuki teslim tarihine bayagi da az kaldi. Olcak insallah, ha gayret!
* Stresler icindeyim. Aldigim iki dersin projesi ile ilgili ciddi sorunlar cikti. Okula da ha deyince gidemedigim icin mail yoluyla sorunu anlamaya ve cozum bulmaya calisiyorum. Elimden cok da birsey gelmiyor aslinda, simdilik beklemedeyim. Ama ilk ogrendigim gun ve ertesi gun stresten bir hal oldum :( Bebek de hemen hissetti, tekmeleri gariplesti, rahatsiz oldu zavallim... Bu sorun nasil cozulecek bilmiyorum, kafamda bin tane senaryo var. Erken dogum yaparsam bu sebeple olacak! Dua etmek ve (belki hic yapmamam gerektigi halde) derslerin hocalarina mail atmaktan baska birsey yapamiyorum...
* Bebek bakim kitabi okuyorum. Aslinda simdiye kadar pek hevesli degildim. Hala hamilelikle ilgili bir kitap okumuslugum yok. Baby center'dan gelen haftalik birkac paragraf tum merakimi gidermeye yetiyor. Daha fazla bilgi yuklenip kendimi sisirmeye niyetim yok. Zaten bebek ben birsey yapmasam da vucudumla birlikte ne gerekiyorsa yapiyorlar. Birsey lazim olunca da en hizlisindan sinyali gonderiyorlar. Misal, gece bacagima giren kramplar. Aliyorum ertesi gun bir magnezyum takviyesi, sorun cozuluyor :) Ancaaaak, asil onemli olan kisim bebek dogduktan sonraki kisim. Annelik ne kadar icgudusel de olsa bircok seyi ogrenmek gerekiyor. Bebek nasil tutulur, nasil emzirilir, nasil alt degistirilir, nasil uyutulur gibi konularda temel seyleri ogrenmek gerekiyor. Her bebek farkli olsa da temel bilgiler lazim. Ozellikle Emzirme Reformu grubuna uye olup takip etmeye basladiktan sonra ogrenilecek ne kadar cok sey oldugunu fark ettim. Bari dedim, kitabindan okuyayim bakalim. Gerci okuduklarimin cogu pratigi olmadigi icin aklimda kalmiyor ama biraz kulak dolgunlugu oluyor iste. Arada bir acip okuyorum.
* Bebek esyasi hazirligi yapiyorum. Aslinda cok da birsey yapmadim. Hatta hala yikadigim bebek kiyafetlerini utulemem gerekiyor. Utulemesem olmaz mi ki?? Hic beceremedigim ve sevmedigim bir istir utu, hele bu sicaklarda ve kaslarimin gevsemeye basladigini hissettigim bugunlerde tehlikeli boyutlara gelebilir utu yapmam :)) Daha renklileri yikamadim bile. Masallah, cok da kiyafeti olmus kucuk beyin simdiden. Ben de bir-iki battaniye aldim. Tamamdir herhalde. Alt degistirme unitesini kurduk ve bebege ait ne varsa raflarina yerlestirdik. Oda yapmadik simdilik. Nasilsa dogduktan sonra birkac ay bizim odada olur, sonrasina da bakariz dedik. Ha, bir de park yatak aldik, yeter iste :)
* Oturma odasindaki kanepeye kilif yaptirmayi dusunuyorum. Kanepenin yuzu kadifemsi bir kumastan, nasil terletiyor anlatamam. Soyle bir uzanip da keyif yapamadim geldigimizden beri; 5 dakika icinde ter icinde kaliyorum. Soyle pamuklu bir kumastan kilif yaptirayim diyorum ama baktigim birkac dosemecide bana yine polyester ve kadife turu kumaslar gosteriyorlar. Pamuk olursa dayaniksiz olurmus. Ben de karar veremiyorum ne yapacagima. Onerisi olan?
* Iki haftadir noter, emniyet, oto tamircisi, galeriler, oto bakmaca, Ostim oto pazari gibi ilginc aktivitelerin icerisindeyiz. Amac; bizim bagaji olmayan duldulu satip simdilik bize yetecek bir duldul alabilmek. Sicagin alninda dolanip duruyoruz kojoyla. Ama az kaldi, sona cok yakiniz insallah :)
* Endokrin kontrolune gittim. Ilacin dozaji biraz daha artti, artik yetmiyormus aldigim doz. Ancak cok ilginc bir gelisme oldu, doktorun tartisinda bir tartildim ki hic kilo almamisim TR'ye geldigimden beri! "Nasil olur dedim, bir yanlislik olmasin doktor bey?" Ama yok gibi, hala ayni kilodayim :) Bu haberden sonra neler yedim neler gerci, orasina hic girmeyeyim :P Sicakta zaten birsey yenmiyor, bir suredir meyvelerle devam ediyorum. Hatta yerken iclerindeki sekeri dusunup kilo aliyorumdur kesin demistim ama kilo yapmamislar, hayret ettim! Ama son haftada genisledigimi hissettim, sanirim bundan sonra kilo alimina devam edecegim.
* Bugun itibariyle 32. haftami doldurdum gebelikte. Yani 2 aydan az bir zaman kaldi. Karnimda bir voleybol topu tasiyor gibi gorunuyorum :) Hamilelige zayif basladigim icin aldigim kilolar pek belli olmuyor (ama ben biliyorum nerede olduklarini!) Cok agirlasmadim simdilik. Yapilacak seyleri hala kendim yapabiliyorum. Misal, ayakkabimi kendim giyebiliyorum hala :) Dogumu ve sonrasini hala tasavvur edemiyorum. O kadar blog okuyorum, o kadar cok hikaye dinliyorum ama benim deneyimim nasil olur, hayalini bile kuramiyorum. Kojo bazen karsisinda bebek varmis gibi bosluga konusuyor, ben oylece bakiyorum :) Yok daha dank etmedi bana :) Dogmamis bebegine mektup yazanlar, bebegiyle konusanlar, sevgi kelebegi olanlar var ya, iste ben onlardan degilim galiba :) Evet elimi gobegime koyup oksuyorum, arada halini hatrini soruyorum ama oyle uzun uzadiya monologa/diyaloga gir(e)miyorum. Ben de boyleyim iste! Tekmelerini izlemek gulduruyor beni, arada geriniyor mu ne o zaman "hey, hop, yavas" diyorum :)) Bir de dua ediyorum... Iyi huylu olsun, gucumuz olcusunde sikinti yasatsin (ne kadar gercekciyim, herseyin toz pembe olmasini beklemiyorum tabi :P ), mutlu olsun, mutlu etsin, hayirli insan olsun... Her annenin duasinin tipik ornegi iste benimki de...
* Fotograf makinesinin tamirden alinmasini bekliyorum :) Bu arada yaptigimiz Eskisehir gezisi ile kesfettigimiz yeni mekanlardan Egri Cimen ile ilgili tek bir foto yok malesef. Yine de buraya not dusmus olayim.
Canim benim :) Kaan ilk dogdugunda ona ne diyecegimi, onu nasil sevecegimi bile bilmiyordum :) Annem, cocuklu arkadaslarim, arkadaslarimin anneleri gayet dogalla hoppala topalla seviyorlardi :) Onlarin severken kullandiklari kelimeler benim aklima bile gelmiyordu :P Cocugu sevmek bile ogreniliyormus :) Yani tabi ki kalpten gelen bir sevgi var da, sevgiyi gosterme sekli bile ogrebiliyor :) Meral mesela, 4 yegenden sonra, o kadar belliydi ki bebekli-cocuklu bir ortamdan geldigi, gayet dogal tutup seviyordu Kaan'i. Bu biraz da cocuklu cevreden uzak olmamizdan kaynakli bir sey. Guzel yani, bir kere ogrenilince de unutlmayan bir sey :)) Dogar dogmaz degil belki ama zamanla sevgini gostermeyi bile ogreneceksin. Cocuk sevgisi cok dedgisik, cok boyutlu bir sey, zamanla buyuyen bir sevgi.. Insallah bebisin dogumunda orda olurum da, ben de biciri biciri severim onu :D
YanıtlaSilGerçekten de zor bir zamanda,sıcakların bu kadar tavan yaptığı zamanlarda hamilelik;hem de son haftaları- yaşamak zor olsa gerek. Az kaldı,inan sonrasında bunları zar zor hatırlayacaksın:)ve yine hamile kalayım bile diyeceksin:)
YanıtlaSilbir bebeğim olacağı duygusu bana da dank etmemişti inan :)doğum ile idrak ettim, içimdeki sevgi o zaman açığa çıkmaya hazır oldu sanırım.
YanıtlaSilAllah dağına göre kar verirmiş derler, öyle de oluyor, inanırım...
Pamukludan sasma! Nihayetinde ortu, kalici birsey degil ki? Terletmesin diye diyorsun hem de! Kalin olsun kumas dayanikli, yirtilmasin, su cekebilsin ki terletmesin di mi ama.
YanıtlaSil@Esra, ben coooook cocuk seven biri olarak hic oyle sevgi kelebegi olmadim bebis karnimdayken. Icimden icimden konusmuslugum vardir ama oyle destan yazmadim keratayla. Belki de ondan simdi telepatik bir durum var aramizda :) Dis dunyaya ciktigi ilk dakikadan itibaren tum sevgi sozcuklerini duydu ama. Ogrenilen degil, icten gelen birsey bu. Ogrenilecek olsa zorlama olurdu bacim!
Üzme kendini bu dünyevi işlere, değmez. Herşey geçer, sen kendini üzdüğünle, yiyip bitirdiğinle kalırsin:P Tadını çıkart şu hamileliğinin.
YanıtlaSilBebek konusunda ben de aynı şekilde hissediyordum, doğduktan sonra bir duygu seli oldum ki sorma. Hele bir gözlerinin taa içine baksın, neler olacaki neler:)1 sene oldu, yavaş yavaş toparlıyorum.
Bercestecim, ogrenmek derken, yani farkina varmadan ogreniyor insan. Ya da belki de dedigin gibi icinden geliyor ama yavas yavas zamanla geliyor :) Ama cok ilginc, kucuk cocuklar bebekleri o kadar dogal seviyorlar ki.. Yani hic bebek gormemis bile olsalar, ayyy diye gidip yanlarina hemen sevmeye basliyorlar :) Belki de dogustan var icimizde de zamanla biz korelip unutuyoruz :))
YanıtlaSilDogustan var ve korelmiyor benim gorusum. Sadece kullanim alani ariyor bu hisler :)
YanıtlaSil