İkinci Gebelik - 23. Hafta

Bab.yc.ent.er'dan gelen haftalık mailler de olmasa hamile olduğumu bile unutabilirim, o derece :)

2. kez hamile olmak çok farklı gerçekten. En önemlisi evde zaten halihazırda 7/24 vaktinizi alan bir afacan bulunması. Onun yemeği, ilacı, tuvaleti, banyosu, uykusu, oyunu, gezdirmesi tozdurması derken zaten günler geçip gidiyor. Tüm zamanınız ona ait bir nevi. O nedenle karnınızdakini düşünmek için vaktiniz ve enerjiniz olmuyor çoğunlukla. Doğa neyseki mükemmel işliyor, vücudunuz zaten bu iş için yaratılmış. Size fazla bir şey bırakmıyorlar.

Hamile yogasına başladım. Grupta ikinci çocuğa hamile bir tek ben varım. Acaba anneler ilk çocuktan sonra böyle şeyleri tamamen bırakıyorlar mı diye düşünmedim değil :) Nasılsa bir kere yaşadım, vücudum ne yapacağını biliyor, ne gerek var spora, yogaya falan? Böyle mi diyorlar acaba? Yoksa ilk çocukla uğraşmaktan fırsat mı bulamıyorlar bunlara? Yoksa maddi açıdan mı kaygılılar? Bilmiyorum. Ama grupta yaş olarak küçük olmama rağmen deneyim olarak daha ileride olduğum için epey ilgi gördüğümü söyleyebilirim :) İngiltere'de aldığım hipno-doğum dersleri oldukça sık soruluyor. Neyseki Maria Mongan'ın kitabı Türkçe'ye de çevrildi ve hipno-doğum kursları ben TR'ye geldiğimden beri epey yol katetti. Şimdiki hamileler doğum koçu, ebe, hipno-doğum kursu, emzirme danışmanı bulmak konusunda daha şanslılar, büyük şehirlerde seçim şansları bile var.

Bambina artık 1 kiloyu geçti, büyümeye devam ediyor. Bu hafta bir mango büyüklüğüne ulaşmış. Artık benim hareket ettiğimi ya da durduğumu anlayabiliyormuş. Dans edersem bunu hissedebilirmiş :) Abisinin gece yanımda yatarken attığı tekmeleri de hissediyor, net olarak söyleyebilirim. Zira o da başlıyor içeriden tekme atmaya :)) İçten ve dıştan tekme yiyorum gece boyunca :)))

Bambina da abisi gibi hareketli bir bebek olacak gibi, attığı tekmelerle "Hey, beni unutma, ben de buradayım!" diyerek kendini hatırlatıyor devamlı :) Üstelik Bambino sadece bacak çalışıyordu, bu kız hem kol hem bacak çalışıyor, hakkımızda hayırlısı, ne diyeyim :))

Her hamilenin olduğu gibi elim gayri ihtiyari karnıma gidiyor, özellikle tekme atmaya başladığında. Bazen duruyor Bambina, bazen hiç durmadan devam ediyor. Gece tekme attığında hemen uyanıveriyorum. Bazen pozisyon değiştirince hareketleri duruyor. Bazen de devam ediyor.

Geçen gece kafasının rahmin sağ tarafına sıkıştığını hissettim, müthiş bir sıkışıklık hissi ile uyandım. Hemen soluma döndüm ve biraz aşağı kaymasını sağladım. 

Bambinoda öğrenciydim, yürüyordum, arabam yoktu, trene binerdim, metroya binerdim, yanıbaşımızdaki parkta yürürdüm, koca Strand Caddesi'ni arşınlardım. Hareketliydim. Bambinada durum farklı. İşe araba ile gelip gidiyorum, bütün gün masamda oturuyorum, hafif de olsa topuklu ayakkabı giyiyorum, akşam eve gidince yorgun düşüyorum. Hareketsizlik diz boyu yani. Yoga biraz rahatlatıyor beni, en azından haftada 2 saat bebeğim ve kendim ile ilgileniyorum. Yoga grubunda günde 5 km yürüyenler var. Kıyaslama yok, herkesin koşulları farklı :)

Bebeğin kulakları duymak için son sürat hazırlık yapıyormuş. Hatırladığım kadarıyla 6. ayda duymaya başlayacak. Yani az kaldı :) En çok abisinin sesine maruz kalacak belli, zira Bambino okula başladığından beri yüksek sesle konuşmaya başladı. Galiba grup içinde kendini dinletebilmek için bağırıyor, öyle tahmin ediyorum. Normal konuşması bile yüksek sesli. Benim gibi yüksek ses hassasiyeti olan biri için bazen "Ses ayar düğmesi olsa bu çocukta" diye düşünmeden edemiyorum :)))

Geçen haftalardaki hastalığımı büyük ölçüde atlatsam da hala akıntım ve gece burun tıkanıklığım olabiliyor. Fark ettiğim en büyük şey, hayvansal gıdaların bu durumu feci tetiklediği. Süt, peynir, yumurta hiç iyi gelmiyor. Elimden geldiğince yememeye çalışıyorum. Bir tek yoğurt yiyorum, o bile bazen mukusu artırıyor. Glutensiz beslenmeye devam. Dilerim Bambina çok sağlıklı bir bebek olur, alerji ve egzama gibi sorunları olmaz. Bambinoda yediklerimin bana yaptıklarından haberim yoktu, bu defa daha bilinçliyim; arada bir kaçırsam da.. Balık yağı, probiyotik, kalsiyum tablet, multivitamin ve bebekte iyot eksikliğine karşı gün aşırı olmak üzere bir takviye kullanıyorum.

Bir yandan tekmeleri yedikçe günlerin çabuk geçmesini ve bedenimin tekrar bana ait olmasını istiyorum, diğer yandan da bu sürecin hiç bitmemesini, kızımı sürekli içimde taşımayı. Annelik ve kadınlık hormonları iş başında işte :)) Bambinoyu bile tekrar içime sokasım var, o derece :) Ama ne istersem isteyim, zaman kendi hızında ilerliyor, olması gerekenler olması gerektiği zamanda ve şekilde yaşanıyor. Hayatın ritmi hiç şaşmıyor, evrensel kanunlar hiç aksamıyor. Ne güzel :) İnsanın her sabah olduğunda güneşin doğacağını, akşam olunca ayın görüneceğini, kış gelince ağaçların yaprak dökeceğini bilmesi ve bundan emin olması ne kadar güzel :)

Foto buradan