Bambino 49 Aylık

Bambino bir ay daha büyüdü.
Zaman akıp gidiyor..

Son ay içerisinde Bambinonun arkadaş ihtiyacının arttığını gözlemledim.
Her gün arkadaşlarıyla görüşmek ve oynamak istiyor.
Biz bize olduğumuz günlerde bizi oyun arkadaşı yapıyor, bize görevler ve roller veriyor, dediğinden bir an olsun çıkarsak bağırıp ağlamaya başlıyor.
Okula başlamasıyla birlikte evde "ödül" ve "ceza" kelimelerini çokça telaffuz eder oldu.
Yanlış bir şey yaptığımızda bize ceza veriyor, evden kovuyor, birşeylerden mahrum ediyor.
Elinden geleni yapıyor yani..

Her ne kadar bizim evde "ödül" ve "ceza" kelimeleri telaffuz edilmese de, genel olarak bakıldığında ebeveynlikte zımni olarak da olsa ödül ve ceza kullanıldığını görüyorum.
Çocuğun istenilen davranışı yapmasını olumlu buluyoruz, istemediğimiz bir davranış yapıtığında ise davranışın sonuçlarını görmesini sağlayarak ya da sonucun olumsuzluğunu anlatarak ondan kaçınmasını istiyoruz.
Tamam, somut ödüller ve cezalar çok fazla kullanmıyoruz, genelde "aferin, bravo, yapabilmen güzel" gibi sözlerle istenilen davranışı takdir ediyoruz ama somut olarak "Şunu yaparsan bunu veririm, şuraya götürürüm" türünden takaslara pek girmiyoruz.

İşte okulda bu tür somut takasları öğreniyor.
Öğrendiğini de evde uyguluyor doğal olarak.
Genelde duymamazlığa geliyoruz, üzerinde durmuyoruz öyle şeyler söylediğinde.
Şimdilik durumlar böyle bizde.

Okul Bambinonun hayatında epey bir yer kaplamaya başladı, kojoyla bunu da net olarak görebiliyoruz evde.
Okulda öğrendiği şarkılar, sözler, tekerlemeleri evde hiç beklemediğimiz bir anda söylemeye başlayabiliyor.
Kendi kendine mırıldanırken yakalıyoruz çoğu zaman :)
Bir de bana "öğretmenim" diyor yanlışlıkla :) Çok gülüyor sonra haline :)

Kelime oyunlarını çok seviyor. Benzer kelimeleri bulup anlatıyor, çok hoşuna gidiyor.
Birinin adını duyduğunda bildiği bir kelimeye benzetiyor hemen. Anında..
Kelimelerin hangi harfle başladığını söylüyor. "Meyve M ile başlıyor" gibi.

Geçenlerde kuma harfler çizdi parmağıyla.
Bazı harfleri çizebiliyor: Ü, Z, İ, E, N, O
Çoğu harfi ise tanıyor, gördüğü zaman anımsıyor.
Kendi kendine okumayı söker gibi bir his var içimde ama belli olmaz.
Kendi hızında ilerliyor bakalım bu konuda.

Kendi kendine kitaplarını karıştırıp resimlerine bakması çok hoşuma gidiyor.
Kitaplarla arası çok iyi.
Biz de zamanında epey kitap almışız.
Son aylarda hiç kitap almadığımız halde evdekilerle epey vakit geçirebiliyor.
Kitaplığın bir rafı Bambinonun, bir tarafından Meraklı Minik dergileri, diğer tarafında sırayla kitapları dizili.
Çoğu zaman bir kitabı bulmak için hepsini yere indiyor, sonra da toplamadan gidiyor. Toplama konusunda benden yardım isterse ediyorum, yoksa kendi dağıttığını kendi toplaması gerektiğini, evin kuralının böyle olduğunu söylüyorum.
Evet, kurallara uygun davranmasını istiyorum, öğrensin ve de.

Yatma saatini gece 10-10:30'dan 9-9:30'a çektik saatlerin geri alınmasıyla birlikte.
İyi oldu, çok iyi oldu hem de.
Saat 8'de yatma hazırlıklarına başlıyoruz normalde.
Ama ben ya da kojo işten geç gelmişsek yine 10'u bulabiliyor yatması.
Dün mesela, 8'de eve gelmiştim.
Koştur koştur yemek yiyip yatma hazırlıklarına başladık ama birlikte oyun oynamadığımız için Bambino bize doyamadı, huzursuz oldu.
Yani yine 10'u buldu uyuması. Ben de yanında sızıp kalmışım zaten.

Uyurken beni ya da kojoyu yanında istiyor illa.
Yer yatağı var yatağının kenarında, daha doğrusu oturma odasındaki ikili kanepenin minderi değişince eski minderi yere koymuştuk. Bacakları kıvırınca bir güzel uyunuyor :)
Bambino yatağına yatıyor, biz yerdeki mindere.
Bazen masaj yapıyoruz sırtına, kafasına ve bazen karnına.
Bu aralar gece lambasını açık istiyor, karanlıkta yabancılar gelebilir ve onu korkutabilirmiş.
Biraz sohbet ve kısa sürede uyku.
O uyumadan biz uyuyoruz genelde :)
Oğlanın yanında uyumak huzur veriyor bize..

Bambinonun sevdiği renk sayısı arttı: Koyu mavi, koyu yeşil ve koyu kırmızıya sarı, gri, beyaz da eklendi. Kahverengi ve pembeyi sevmiyormuş bir tek :))
Okulda en sevdiği arkadaşı Kürşat. Kendisinden büyük anladığım kadarıyla. Kürşatın tüm konuşmaları evde tekrarlanıyor. Örümcek adam, bomba atma, düşmanla savaş, uzaylıları öldürme gibi kavramlar Kürşat'ın sayesinde evimize girdi, hem de ne giriş!
Sabah akşam savaş yapılıyor evde. Bombalar atılıyor, düşmanlar öldürülüyor.
Pek prim vermesek de oynuyoruz biz de.
Hayat böyle sonuçta, kabul etmek lazım.

Haftasonları jimnastiğe gidiyor Bambino.
İple çekiyor gideceği günleri.
Jimnastiğin olduğu sabahlar gözü hep saatte.
Saat 11'de gitmeye hazırlanılıyor.
Gidip gelip saati kontrol ediyor, kolundakine bakıyor ara sıra.
Kendi giyiniyor, eşyalarını toparlıyor, suluğunu alıyor, biraz da atıştırmalık koyuyorum çıkınca yesin diye.
1,5 saat sürüyor ve çok eğleniyor.
Erken gidiyo genelde ve ders saatine kadar hocalarının kucaklarında geziyor.
Eve gelince öğrendiği hareketleri gösteriyor.
Ne zamandır düz takla atmasını öğretmeye çalışıyordum, jimnastikte tek derste öğrenip geldi walla!
Demek ki okulun olumlu etkileri oluyor :)
Bambino keyifle gittiği sürece jimnastiğe devam..

Bambinonun hayatına yeni meşgaleler, insanlar girdikçe ayrılık konusunda eskisi kadar sıkıntı yaşamamaya başladık. Aman tahtalara vurun :)
Hala işe gitmemi ya da haftasonu yogaya gitmemi istemiyor, üzüldüğünü hala söylüyor ama eskisi gibi dirençli değil.
Yine de anneci bu oğlan, annesi gözünün önünde olunca daha bir rahat, daha bir mutlu :)
Amaaan, hepsi geçip gidiyor işte.
Allah sağlık ve huzur versin tüm yuvalara.
Gerisi teferruat..