Bambino 30 Aylık- Tam 2,5 Yaşında

Çok şükür bugünleri de gördük a dostlar.
Bambino büyüdü de 2,5 yaşını bile doldurdu.
Doğumu bile dün gibi geliyor bana, hey gidi!
O olmadan nasıl bir hayatımız varmış tam olarak hatırlamıyorum.
Hayat Bambinoyla daha eğlenceli, daha keyifli.
İyi ki varsın oğlum, iyi ki, iyi ki! :)

Artık minik bir adam var karşımızda.
Akşam eve gelince odadan koşa koşa gelip kollarıma atlayan, bir yerim acıdığında öpen, sabah ne giyeceğimi gösterip elime veren (kendi tarzını bana da yansıtmaya başladı, görenler çok beğeniyor, demek ki ben giyinmeyi bilmiyorumuşum! :P ), ne yemek istediğini söyleyen ve yemek yapmaya bayılan, babasıyla dışarıda bisikletine binmekten zevk alan minik bir adam oldu çıktı!

En sevdiği renkler mavi ve yeşil.
Makarna, ekmek ve pilav en sevdiği yiyecekler.
Ekşiye olan düşkünlüğü devam ediyor.
Tatlı ile arası çok iyi değil.
Ekşimen otuna, ekşi elmaya, ekşi kuru meyveye bayılıyor.
Gündüz emmeleri epey azaldı.
Bazen ihtiyacı olmadığı halde emmeye geldiğini anlıyorum.
O zaman "10'a kadar sayıp bırakacağız" diyorum.
İlk m.emeyi 3'e gelmeden bırakıveriyor :) İkincisinde 10'a kadar saymamı bekliyor :))
Gece hala emiyor.
Bazen uyandığında emmeden geri uyuduğu oluyor.
Bu da bir dönem, bu da gelip geçecek.
Hepsi güzel anılara dönüşecek.
O nedenle acelem yok.
Keyfini çıkarıyorum onu öpüp koklamanın.

Sayılara merak saldı son ay içinde Bambino.
10'a kadar sayıyor, bazen bir bakıyoruz 21'den başlayıp 29'a kadar sayıyor.
Karışık sayıyor.
Bunu da çözdü sayılır :)

Bir de yazıları merak etmeye başladı.
"Burada ne diyor?" diye soruyor yazıları gösterip.
Yakında "Bu hangi harf anne?" demeye başlayacak sanırım.
Onu da çözeceği günleri görürüz inşallah.

Evde hayali oyunlar oynamaya tam gaz devam ediyoruz.
"Anne ben şimdi Bambino olmadım da sen de Bambinonun annesi olmadın da ben Bambinonun annesi oldum sen de Bambino oldun" diyor nefes almadan bir çırpıda :))
Bambino oluyorum ben ve onun gibi konuşmaya, davranmaya başlıyorum.
O da ben oluyor ve benim gibi işe gidiyor, bulaşık yıkıyor, evi temizliyor.
Kojo gelip de bana benim gerçek adımla seslenince Bambino kızıyor hemen "O anne değil, o Bambino!" "Ben de Bambinonun annesiyim"
Bazen dede oluyor, bazen Ediz teyzesi, bazen de anneanne oluyor bizimki.
Oyunu kendi başlatıyor ve kendi sonlandırıyor.
"Ben şimdi Bambino oldum sen de anne oldun baba da baba oldu"
Bunu dediği an anlıyoruz ki bir ihtiyacı var: Yemek, m.eme ya da uyku :)

Süt ve yumurta alerjimiz geride kaldı çok şükür. Ancak fındık, fıstık gibi kabuklu yemiş alerjisi devam ediyor.

Yolculuklar Bambinoya çok şey katıyor.
Londra günlerinden beri oraları anıyoruz. Dostları, gezdiğimiz yerleri, uçak yolculuğunu.
Babasının telefonundan video izliyor o günlerde çekilen.
Günde 3 posta video izliyor diyebilirim.
TV ve bilgisayar olmadığı için buna izin veriyoruz.
Hem bize de mola oluyor bazen.

Bebek ziyaretlerinde bebeklere abilik yapıyor. Onların oyuncaklarıyla oynuyor, bebeklerle ilgileniyor ve evleri keşfediyor.
Kalabalık ortamda biz keyifliysek o da keyifli oluyor.
Sevildiği yeri yok iyi biliyor.
Her çocuk gibi :)

Bakıcımız ile devam ediyoruz. Ancak Bambinoyu haftada 3 gün 2 saatlik oyun grubuna göndermeyi istiyorum. Tabi bize yakın olması gerekiyor bu yerin. Bu konuda tecrübesi olan varsa ve paylaşırsa çok sevinirim.