Gun icinde dertlendigim onlarca sey oluyor bunun gibi. Bazen cok ama cok daraliyorum. Hele etraftan da ters sozler duyarsam iyice sinir kupu oluyorum, bu da bebege yansiyor ister istemez.
Sonra, geceleri emzirirken ve uyurken Bambinoyu seyrediyorum. Minicik ellerini, citi piti bacaklarini, devamli hareket eden ayaklarini hayranlikla seyre daliyorum. Iste o an herseyi unutuyorum, hatta 'hic buyumesin boyle kalsin' derken yakaliyorum kendimi siklikla... Onu cok ozluyorum, kucagimdayken bile... Sevgim oyle buyuyor ki her gecen gun, alip icim sokasim geliyor tekrar...
Bol bol sukrediyorum Allaha... Hamd ediyorum.. Tesekkur ediyorum.. Bebek isteyen herkesin bu duygulari yasamasi icin dua ediyorum... Bebeklerin saglikli olmalari icin dua ediyorum, hepsi Allaha emanet... Kucagimdaki mucizenin hicbir sey iken bu hallere gelisini hatirlayip acizligimi fark ediyorum bir kez daha... Ve aslinda hicbir seyi kontrol edemedigimizi... Rahmet ve merhamet duygulari bir annede sadece cocuguna karsi boyle ise, bizi yaratanda ne kadar sonsuz olabilecegine hayretler ediyorum... Gozlerim doluyor...
Annelik boyle birseymis iste...
Yorgunsun ama iyisiniz ikiniz de sevindim. Her gun arayayim, ugrayayim diyorum ama bendeki yogunluk ve yorgunluk da olunca firsat bulamiyorum bir turlu. Bugun yazini gorunce mutlu oldum.
YanıtlaSilEtraftaki herkesin her konuda fikri oluyor nedense, sessiz kalalim demiyorlar. Neyse bunlari dusunmemeye calisip bebiklerimizin sirinlige bakalim biz yine de :)
Sevgiler...
Aslihan
Tuylerim diken diken oldu Banu'cum..Allah'im zamani geldiginde bizlere de nasip eder..Butun zorluklar gelir gecer sen "Anne" olmak gibi yuce bir duygunun tadini cikar..Seni ve Bambinomuzu opuyorum:)
YanıtlaSilCanım aynı huylar bizde de var işte,seni şu an en iyi ben anlarım.Yatağına koyduğum an gözlerini açıyor.Uzun zaman uyumayınca uyanmasın diye 1 saat koltukta oturuyorum bazen.Yeter ki uykusunu alsın,kucağımda kalsın diye.
YanıtlaSilUyku eğitimini şimdilik boşverdim.Bizlerle olmak istiyorlar demek ki,istedikleri gibi olsun.
Evet çok yoruluyoruz.Uykusuz kalıyoruz.Ama ten teması istiyorlarsa neden ağlatalım ki.Biraz sabırla geçecek diyorum sana da kendime de.
Sağlıklı olsunlar da.
Aslihan, sen de benim aklimdasin ama benim oglan bu ara bana nefes aldirmiyor ki! Arhani doya doya sevip mincirsam diyorum :)
YanıtlaSilMehtapcim Allah size de nasip etsin bir bebis. Annelik bambaska bir duyguymus, anlatilamayan ama yasanan cinsten!
Yildiz, insallah saglam kafa ve bedenle atlatiriz bu donemi. Ben cok alingan olmaya basladim sanirim, biri birsey dese hemen savunmaya geciyorum. Eskisi gibi sogukkanli olmaliyim:)) Bebisini kokluyorum :)
http://aylinanne.blogspot.com/2010/09/bebegimi-nasl-uyutmalym.html buradan belki feyzalabilirsiniz.Sevgiler :)
YanıtlaSilAylin, yazini okudum, cok tesekkurler, ben de oyle dusunuyorum, bol bol sabir biraz da zaman diyorum!
YanıtlaSil"Rahmet ve merhamet duygulari bir annede sadece cocuguna karsi boyle ise, bizi yaratanda ne kadar sonsuz olabilecegine hayretler ediyorum... Gozlerim doluyor..."
YanıtlaSilöyle doğru ki...okurken bu satırları içimde tufanlar koptu.
Allah isteyen herkese bu duyguları yaşatsın.
İlk 3 ay her şey mübah arkadaşım. İsterse hoplatılarak uyusun, ama yeter ki uyusun.
YanıtlaSilYalnız 4. aydan itibaren kucakta uyutmaya devam edersen, bambino 10 kilo olup sende bel ve boyun fıtığı çıkınca onu ağlata ağlata uyku eğitimi vermek zorunda kalırsın. Ona göre 4. ay için kendini psikolojik larak hazırla derim şimdiden.
Uyuyan bambinonun gıdısından koklarım bol bol :)
Nuray, amin dyorum :)
YanıtlaSilCokBilmis, aglatmaya nasil kendimi hazirlayayim ki? Icim elvermiyor. Ama dediklerinde de haklisin. Naapcaz bakalim!
Ben kızıma uyumayı aynı bu arkadaş gibi öğrettim: http://meraklicuce.annemingunlugu.com/uyku-hakki
YanıtlaSilAğlıyor bebek ama sen üzülmüyorsun, çünkü yanında oluyor ve onu teselli ediyorsun ve ağlamasının sadece uyuyamamaktan ileri geldiğini biliyorsun.
kızım 10 kasım 'da ankara 'da aramıza katıldı ve uykuyu sevmeyen bir bebekti. memeyle özdeşleşmişti sanki.. nasıl ne yapacağımı bilemiyordum bazen, o uyumadıkça ben daha da yorgun hissediyordum ve sanki hep böyle devam edecekti..ama bugüne binlerce şükürler olsun.' iyi ki öyleymiş daha çok zaman geçirmişiz' bile diyorum bazen.
YanıtlaSilGüle güle büyütün Aynur Hanım, zaman çabuk geçiyor gerçekten de. Her anın keyfini çıkartmak lazım..
SilAh ne güzel bir duygudur annelik ... Daha güzel anlatılamazdı...
YanıtlaSilTesekkurler :)
Sil