35. Hafta

35. haftasini doldurmus, kocaman bir gebeyim artik :) Bebegimiz benim strese girmem nedeniyle malesef buyuyememis son ayda :( En son 2 kg sinirindaydi kilosu :( Yine stres nedeniyle kilo kontrolunu tamamen biraktim son ay. Ilk gunler bogazimdan lokma gecmiyordu, aklima bile gelmiyordu aclik. Sonraki gunlerse tam tersi bir seyir izlemeye basladim, elime ne gecerse agzima atiyordum, hala da oyle devam ediyorum diyebilirim. Son ay icinde toplam 4 kilo aldim ama bebege giden sadece 50 gr! Yeterli miktarda kan ve oksijen ulasmiyormus yavruya :((( Stres nelere kadir a dostlar!!

Bunu tekrar etmek istemiyorum ama yine stres nedeniyle rahim ici kasilmalar basladi ve erken dogum riskim ortaya cikti. 32. hafta calisma raporu icin tesadufen gittigim bir hastanede karnimin tas  gibi oldugunu, bu durumda rapor falan veremeyeceklerini, erken dogum ihtimalinin yuksek oldugunu soylediklerinde tahmin edersiniz ki soka girdim ve uzuntume uzuntu ekledim!! Birkac gun sonra doktor kontrolune gittigimde yaklasik 10 dk suren ultrason boyunca iki buyuk kasilmayi goren ve bu nedenle ultrasona dogru durust bakamayan doktorum bir an once aklimi basima toplamam gerektigini, bebegin herseyden daha onemli oldugunu soyleyince gozlerimdeki ve kulaklarimdaki perde kalkti sanki! Bebek henuz cok kucuk ve erken gelmesini tabi ki istemiyorum. Daha durmali icimde. Daha buyumeli. Daha erken.

Bebegin erken gelme ihtimaline karsi akcigerlerinin gelismis olmasi icin 4 doz igne yedim. Bir de normalde kalp ilaci olarak kullanilan ama rahim ici kasilmalarda da etkili bir ilaca basladim. Onun disinda da devamli istirahat, bol bol sivi ve kafami rahatlatmam gerekliligi recetenin en basinda yer aliyor. Gecen haftadan beri iki kez NSTye girdim. Ilkinde kasilmalar devam ediyordu. Ikincisi biraz daha iyi cikti ama bebek pek hareketli degildi zaten. Haftaya bir NSTye daha girecegim.

Aldigim kilolari artik bedenim kaldiramiyor, limiti coktan asmis olmaliyim. Ama dedigim gibi artik cetele tutmuyorum, onemli olan bebegimin buyumesi ve erken gelmemesi. Hantallasan bedenime bir de buyuyen gobegim ve yercekimi etkisi de eklenince uzun sure ayakta kalmam namumkun hale geldi, maksimum 10 dk durabiliyorum ayakta. Hal boyle olunca evde yemek ya da temizlik yapmam da pek olasi olmuyor artik. Egilmek, dogrulmak da cok zorlasti.

Stres yaratan unsurlar hala gecerliligini korumaya devam ediyor. Elimden geleni yapiyorum ve bol bol dua ediyorum.

Butun bir yaz nasil gecti aklim almiyor. Yerlesme telasi, sicaklarla bas etmece, tez yazmaca, doktor bulmaca, hastane karar vermece, bebegin eksiklerini tamamlamaca, sicaklarla bas etmece, duldulu degistirmece, kojoya is bulmaca (bu konuda pek birsey yapmadim ama stresi yeter zaten), alinan kotu haberlerle bas etmece sanirim TRye geldigimizden beri yasadiklarimizin ozet kelimeleri... Yine de cok hizli gecti! Hele Ramazandan hicbir sey anlamadim. Oruc tutmayinca cok anlamli gelemedi malesef bana. O da geldi geciyor bile. Etrafta herkes bayram tatilinde bir yerlere gidiyor. Biz mecbur Ankarayi bekleyecegiz. Zaten tuvalet ve yemek olayi olmadan bir saatten fazla dayanamiyorum :))

Gece uyanmalar da son hizla basladi ve devam ediyor. Zaten artik uzun sure derin ve uzun uykular yok sanirim. Gece sahura kadar oturan kojodan nobeti ben devraliyorum genelde. Bazen televizyona bakiyorum aptal aptal, bazen bilgisayarin basinda oturuyorum, ama mutlaka birseyler atistiriyorum. Uzun sure ayakta olmasam bile gece en az iki kere tuvalete kalkiyorum.

Resim, National Galleries of Scotland'dan. William McTaggart'n 1864'te yaptigi Spring (Ilkbahar) adli tablo. O kadar muze gezdim ama hayatimda ilk defa begendigim tablolarin kartpostallarini burada, Edinburgh'da, aldim. Bunu da not dusmus olayim.