Sabah hastanede ultrason randevumuz vardi. En guzel hediyeyi orada aldik: bebegimizi gorduk, iyice agzi-burnu seciliyordu bu sefer! Uzuuun uzuuun seyrettik bebegi, 80'lerden kalma, Lost'taki ambarda Desmond'un basinda oturdugu gibi bir monitorden :)
Daha da guzeli, bebegimizin cinsiyetini ogrendik: bir oglumuz olacak insallah! Yay, it's a boy! :)
Bir suru olcum yaptilar, sonuc olarak herseyin normal oldugunu soylediler. Bebegimiz 340 gr olmus, masallah :)
Aksam, ne zamandir gitmeyi istedigimiz bir restorana gittik, Thames Nehri kiyisinda. Bu sefer nehir cok dingin ve mavi gorundu bana. Hava da ilginctir, yaz aksami gibiydi. Geceyarisina kadar nehir kenarinda oturduk, sakin bir sekilde once yemek yedik, sonra sokak sanatcilarinin ezgileri esliginde yuruyus yapip Londra'yi seyrettik. Dogal olarak konustugumuz seylerin cogu bebekle ilgiliydi, bebekli hayatimizin nasil olacagi! Hayat simdiden onun cevresinde donmeye basladi bile!Yine de cok huzurlu ve romantik bir geceydi :P
Bebek ve hamilelikle ilgili olarak: Dun itibariyle 20. haftamizi doldurduk! Teorik olarak yarisi bitti yolun :) Hala bebegin hareketlerini hissetmiyorum ama one dogru egildigimde (yogadaki kedi pozisyonu ya da secde pozisyonu) bebegin kalp atislarini duyuyorum! Icimde iki kalp attigini bilmek cok degisik bir his! Biraz urkutucu.. Onun disinda gozlerim cok hassaslasti, gunes olmasa bile gozlerim kamasiyor hemen, gozluk takma ihtiyaci hissediyorum. Ayrica gozlerim kurulasti ve uzagi gorememe konusunda ilerleme kaydettim. Umarim bu durum gecicidir, yoksa eyvah ki ne eyvah! Lens kullanamayan, gozlugu sevmeyen ve zaten bir kere lazer ameliyati olan biri olarak ne yaparim hic bilmiyorum. Simdilik pozitif dusunup hamilelikten sonra normale donecegimi umuyorum!! Son olarak, hizli bir sekilde kilo almaya basladim. Boy-kilo oranim hamilelikten once de cok yuksekti, o nedenle aslinda normal kiloma ulastim diyebilirim, ama boyle giderse bu kiloyu coktan gececegim. Hatta psikolojik sinirim olan 60'i gecmis bile olabilirim su an. E tabi spor falan yapmiyorum, butun gun masa basinda oturuyorum, bir yandan da gelsin tatlilar, gitsin dondurmalar, ben almiyim da kim alsin kiloyu?! Hayatimda gormedigim sayilara ulastigim icin biraz panikliyorum ama hicbir onlem almadigim icin de panikledigimle kaliyorum :)
Oyy ucunuzu de coook seviyorum :) Bundan sonra evlilik yildonumlerinizi cocuklariniz ve torunlarinizla kutlarsiniz insallah :))
YanıtlaSilEsra, amin, insallah :)
YanıtlaSilOğlan anneleri kulübüne hoş geldin:D)) sağlıkla doğsun inşallah... sevgiler:)
YanıtlaSilOIP, hosbulduk :)
YanıtlaSilMinik oğlunuz hayırlı olsun.. Sağlıkla doğsun inşallah. Öyle 20. hafta yolun yarısı olmuyor.. Çünkü son 2 ay tüm aylara yetecek zorlukta.. İkimiz de sağlıkla bitiririz inşallh. Belki sen benden önce bile doğurursun.
YanıtlaSilEko Anne, bu son 2 ay konusunu iyi soyledin, yazdim bir koseye :) Sen benden ondesin diye hatirliyorum ama belli olmaz bu isler degil mi ;) Saglikla ve kolaylikla gelsinler insallah bebeklerimiz!
YanıtlaSilHayatım boyunca 52kg civarında dolaşmış biri olarak, 1.61 boyumla 74 kiloyu gördüm hamileliğimin sonunda!!! Buna rağmen hamilelik pilatesi sayesinde sanırım son abildim. İkinci seferde bu kadar abartmayı düşünmüyorum.:P
YanıtlaSilMutlu sona üçünüzün keyifle ulaşması dileğiyle...
Ozge, ben de o yolda ilerliyorum :) Ozellikle son 3 ayin TR'de gececegini dusunursek ben daha coook rekorlar kirarim :P
YanıtlaSilDaha nice mutlu senelere.
YanıtlaSildile kolay 20 hafta daha var.sağlıkla geçer inşallah.
sevgiler..
Zere, tesekkurler!
YanıtlaSil