Bambina 4 Aylık

Bambinanın 4. ay yazısını yazmak için bilgisayarın başına oturunca önce Bambinonun 4. ay yazısını okudum - isterseniz siz de okuyun-, ve aklımdan gitti yazacaklarım bir anda! Bambinonun atopik dermatit oluşu, 7/24 kucak isteyişi, fazla kilo almayışı, hareketliliği tekrar tekrar film şeridi gibi geçti gözümün önünden. Yazdıklarım öyle içten ve samimi geldi ki bana, o anki ben'e şefkat duydum. O'na sarılıp "Bravo, zor zamanlarmış ama sen harika annelik yaptın, çok iyiydin" diyerek moral vermek istedim.

Şimdi Bambinaya bakıyorum da, çok çok şükür kızımda atopik dermatit yok. Ben kendimi iyileştirdikçe Bambina da sağlıklı bir şekilde karnımda büyüdü ve dışarıda da bu şekilde büyümeye devam ediyor. 2012'den beri değiştirdiğim beslenme düzenim, 2013'ten beri uyguladığım alternatif tedaviler 2014'te içimde büyümeye başlayan Bambinaya olumlu etkilerde bulundu. Hiçbir şey sebepsiz değil dostlar, ben bunu deneyimledim ve içtenlikle şükrediyorum ki iyi ki bizim üzerimizde büyük bir güç var. Aciz halimizle 10 dk sonrasını bile bilmezken bütün gelmişi ve geçmişi bilen bir Gücün varlığı beni koşulsuz teslimiyete götürüyor. Bambinayla birlikte öğrendiğim en önemli deneyim bu oldu. Akışa teslim olmak. Herşeyin geçici oluşu. Herşeyde bir hayır oluşu. Hep diyorum ya, bakın ben bu kızla daha neler neler öğreneceğim! :)

Bu arada kendimi şifalandırma girişimlerimde en büyük rol yine Bambinanındır. Zira, doğum bir kadının vücudunun baştan aşağı yenilenmesidir, hele ki doğal doğum ise doğum yöntemi. Ben de Bambinanın doğuşu ile birlikte büyük oranda yenilendim, temizlendim. Hala yapılacak şeyler var elbet ama şu anki noktada en büyük pay yine kızıma ait, farkındayım. Bambinaya bir kez daha şükranlarımı sunuyorum :)

Bambinanın da cildi hassas, belki ek gıdaya geçince yine birşeylere alerjisi çıkacak, bilemiyorum ama en azından Bambinodaki atopik dermatit belirtileri onda yok. Huzursuz bir bebek değil. Evet, emmeye çok düşkün, kucakta ve gezinti halinde olmak istiyor devamlı ama asla keyifsiz değil. Bilakis, devamlı gülüyor. Hani "5 parası varmış 5'ini de gülmeye vermiş" denir ya, Bambina için denmiş sanki :)

Bambinanın uykuları çok uzun süreli değil malesef. Sallanarak ve emerek uyumaya alıştı. Ben yoksam pusette gezinerek uyuyabiliyor ama beni gördüğü an affetmiyor :) Hem emziriyorum hem de kucağımda gezdiriyorum uyuması için çünkü karnından gelen gaz sesleri onu çok rahatsız ediyor, gezerken o sesler rahatsız etmiyor o kadar. Zaten kafayı da gövdesinin yarısına kadar kaldırmaya başladı, eğer oturarak uyutmaya başlarsam hemen kafayı kaldırıp ayağa kalkmamı söylüyor. Yaklaşık 10 dk ayakta geziyorum sonra oturarak devam ediyorum emzirmeye.

Gece uykusuna 8:30-9 gibi geçiyor. 12'de kalkıyor, emip yatıyor. Sonrası Allah ne verdiyse :) 2, 3, 4, 5, 6.. Saat başı, 45 dk da bir, şanslıysam 1,5 saatte bir kalkıyor. Son bir haftadır 4'te kalkıp 5'e kadar uyumuyor, uykusu dağılmış bir şekilde uyanıyor. Geceleri de gündüz gibi evin içi :))

Elleriyle birşeyler tutup keşfetmeye başlamıştı Bambina. Her gün bıkmadan usanmadan pratik yapıyor bu konuda :) Koordinasyonu hala kuvvetli değil ama bebeklerdeki o öğrenme azmi var ya, beni benden alıyor :) Helal olsun diyorum, yılmadan, bıkmadan, başarana kadar yapıyorlar. Nasıl bir içgüdüyse artık! 

Yediklerimizi sayıyor biz yemek yerken. Versek yiyecek, o derece içi gidiyor gibi :))

Şarkı söylenmesine bayılıyor, gülücükler saçıyor hemen :)

Gözleri hala mavi-gri arası. Döner diyorlar, o nedenle renkli gözlü olacağını kondurmuyorum hala..

Oyun halısı, ana kucağı, çıngıraklar, pusette oda oda gezmece, abisinin odasına bitmeyen keşifler yapmaca, mutfaktaki aktiviteleri izleyip sofraya kucakta dahil olmaca şeklinde bir hayatı var Bambinanın.

Kolları, bacakları devamlı hareket halinde. Altı açılınca bacaklar durmadan oynuyor :)

Banyoyu seviyor, su kuşu olacak böyle giderse :)

Her gun diyorum ki Bambinaya: "Kolaylıkla büyüyorsun, sevgiyle büyüyorsun, sağlıkla büyüyorsun." Bir de şunu: "Ben işe başlamadan konuşmaya ve yürümeye başlayacaksın" :)))

İlk yılının üçte biri geride kaldı sevgili kızım. Her bebek gibi çok seviliyorsun. Senin kokun hepimizi mutlu etmeye yetiyor. Varlığın bizim için bir hediye. Hele benim için çok özel bir hediyesin, bunun farkındayım ve şükrediyorum, sonsuz kere..

Uyku Eğitimi Üzerine

Bugün bebeğin ilk üç ayının aslında dördüncü trimestır olduğunu çok çabuk unutarak beklentilere giren ben, yarın "Bu bebek niye uyumuyor?", "Ne zaman 5 saat kesintisiz uyuyacağım?", "Neden bu kadar çok emiyor?", "Ne zaman düzene girecek herşey?" gibi sorularla gereksiz yere kendimi yıpratmayayım diye bu yazı burada bir yerlerde dursun.

Bambinoyu 3,5 sene emzirmiş bir anne olarak Bambinada aynı performansı gösterebilecek miyim bilmiyorum ama kızın şimdiden başlamış emerek uyuma hallerine bakarak abisinin yolunda ilerlediğini rahatlıkla söyleyebiliyorum.

Bu nedenle bebeği değil, kendi bakış açımı değiştirmem lazım en acil tarafından :)

Uyku eğitimi bebek büyütürken en çok zorlandığım konu oldu. Tahminim yine öyle olacak :) Çünkü bünye uykusuzluğa ve yorgunluğa bir yerden sonra dayanamıyor. Uykusuzluk bende feci bir asabiyet yapıyor, sivri dilim kalpler kırıyor gereksiz yere. Ortada iki çocuk olunca Bambinanın uykularının düzenli ve kesintisiz olması çok çok iyi olur evin huzuru için :) Ama bunun için bebeği ağlatmaya içim elvermiyor. Ağlatmadan da oluyor diyebilirsiniz ama biliyorum ki benim bebeğim o cinsten değil. Şimdi bile m.e.meyi saatte bir emmek isteyip de vermeyince ortalığı ayağa kaldırıyor ve dikkat dağıtma tekniklerinin hiçbiri işe yaramıyor. Bu konuda bebeğimi tanıyorum :) Belki değişir de "kitap" bebeklerden birine dönüşürse ne ala! Ben de zorla saatbaşı kaldırıp emzirecek değilim sonuçta :)) Beklentiyi düşük tutmaya çalışıyorum o kadar.

Yazıda da denildiği gibi, 2 sene (ki Bambinoda rahatlıkla 3 sene olmuştu bu süre) düzensizlik temel kural. Bebeğin dünyaya adapte olmaya çalışmalarına destek vermeli. Bu nedenle de beklentiyi düşük tutmalı.

Hala yazının linkini vermedim değil mi? Buyrun burada :)

Yazının başında diyor ki:
"Çocukları bazı konularda illa eğitmemiz gerektiğini düşünüyoruz ya; yanılıyoruz sanırım. Özellikle ilk çocukta ve o çocuğun ilk iki senesinde yanılıyoruz. Mesela yeni doğan bir bebekte... Onun düzeni düzensizlik; onun işi dünyaya alışmak. Uyuyacak, yiyecek, agu bugu yapacak. Hepsini de annesinin kucağında yapmak isteyecek. O yüzden yeni anneler söylenecek: “Kucağımda uyuyor, yatağına bıraktığım anda uyanıyor...” Öyle olacak...

Bebeğin 3. ayı civarında anne babalarda uykuya dair şiddetli bir özlem peyda olacak. (Bu da böyle olacak; çünkü bebekler yetişkinler gibi uyumuyorlar) Bu özlem de ebeveyni “uyku eğitimi” denen  bir davranışa yöneltecek. Kimi zaman yatırılıp kaldırılacak bebeler, kimi zaman "yatağında biraz kendi başına kalsın, nasıl olsa uyur"a inanılacak...  Uyku gerçekten ders gibi öğretilecek bir şey mi? Uyku bir disiplin midir? Yoksa diğer fiziksel fonksiyonlar gibi zaman için kazanılacak bir ritm; edinilecek bir alışkanlık mıdır? Uykuya dalmayı “öğrenememiş” bir insan tanıyor musunuz?"

Rehberlik

Bir konu var aklımda bir süredir, işin içinden çıkamadığım, kendimi bile net olarak çözemediğim.

Bildiğim bir yöntemi uygulayayım dedim dün akşam.

Yatarken dua ettim: "Şu şu şu konuda rehberlik istiyorum, Allahım bana bir işaret gönder lütfen" dedim.

Bu niyetle yattım, rüyamda işaret görmeyi bekliyorum. Ki hamilelikten midir nedir bu ara gördüğüm rüyalar film gibi, bir de canlı kanlı ki sanki gerçekten yaşamışım gibi kalkıyorum uykudan.

Bu defa da öyle olur beklentisiyle uykuya daldım.

Gece 3 gibi uyandım. Burnum kurumuş, kaloriferin üzerine ıslak havlu koymuyorum birkaç gündür.
Kalkmışken tuvalete gidip su içeyim dedim.
Geri yatağa geldim.

Daha hiç rüya görmediğimi fark ettim.
"Sabaha kadar daha vakit var, görürüm herhalde" dedim ve Bambinonun Ikea'dan aldığında "Nereye koyacağız bunu?" diyerek çemkirdiğim ama son haftalarda karnımın bir numaralı destekçisi haline gelen peluş koca fok ve yavrusunu dizlerimin arasına sıkıştırıp sağ yanıma döndüm.

Ikea fok - Nam-ı Diğer Hamile Yastığı

Gözlerimi kapattım.

Ama yok, uyku muyku yok.

Sol yanıma döndüm bir de, pozisyon değişince uyku gelir belki.

Yok, tık yok.

Geceleri uyumayan ve kol ve bacak hareketleriyle beni de uyandıran kızım bile uyuyor karnımda.

"Birazdan uyurum herhalde" diyerek kendime telkinlerde bulunmaya başladım.

Vakit geçti, geçti, geçti; bende hala uyku yok.

Saate baktım, 4 olmuş.

Bir saattir dönüp duruyorum uyuyacağım diye.
Ama uyumam lazım, daha rüya göreceğim, işaret alacağım, çok işim var :)

Bir süre sonra gece lambasını yakıp başucumdaki kitabı okumaya başladım. N'apayım, kitap okuyunca uyku gelir belki.
O arada karnımdan sesler geldi, acıkmışım belli ki.
Odanın yanındaki balkonda muzlar vardı, aldım bir tane, gönderdim mideye.
Açlığı bastırdım, kitaba devam edebilirim.

Birkaç sayfa okudum ki Bambinonun sesini duydum.
Babasıyla birlikte uyumuşlar, aynı yatakta.
Babasına soruyor "Baba, sabah oldu mu, kalkabilir miyim?" diye.
Kojo uyuyor tabi, dilinin ucuyla mırıldanıyor birşeyler.
Ses kesiliyor.

Bir 5-10 dakika sonra tekrar geliyor Bambino'nun sesi.
Kitabı bırakıyorum elimden.
"Nasılsa uyumuyorum, benim yanıma gelsin de kojo rahat uyusun en azından" diyorum ve Bambinonun kapısını tıklatıp kendisini çağırıyorum.

Mahmur bir ifadeyle odama geliyor Bambino.
Terlemiş soğumuş, taze ter kokusu dolduruyor yatağı.
Mis gibi geliyor bana :))

Bambino'nun da uykusu yok benim gibi, belli.
"Sohbet edelim anne" diyor.
"Tamam" diyorum.

"Biliyor musun yarından sonraki gün tatil oğlum"
"Kaç gün tatil, uzun mu?"
"Yok kısa bir tatil, bir günlük"
"Ama ben çok üzülürüm. Ya iki gün tatil olsun ya da çok uzun tatil olsun anne. Yarın tatil olsun, sonraki gün de tatil olsun, sonraki gün işe gidin."
"Oğlum ya sıfır gün tatil olsaydı, bir gün tatil hiç tatil olmamasından iyidir"
"Hayır istemiyorum. İki gün olsun ya da hiç olmasın"
İç ses: Yine kendi kendine kurallar türetip gerçek hayatın ona uygun olmadığını fark edince boş yere üzülüyorsun be evladım, ne güzel işte tatil tatildir!!
"Tamam oğlum. Bu konuda farklı düşünüyoruz. Ben bir gün tatil olacağı için mutluyum. Sen bir gün tatil olmasını sevmedin."
"Neden bir gün bayram ki, daha uzun yapsalardı bayramı?"
Bu konuda daha fazla konuşmak istemiyorum.
"Tamam oğlum, ben tatil yapmam, işe giderim."
"Tamam"

Konuyu değiştiriyoruz.

"Bambino, yakında seninle uzun bir tatile gideceğiz"
"Kaç gün?"
"2 günden daha fazla, tamam mı?"
"Tamam... Gittiğimiz yerde kostüm giyenler olacak mı?"
"Bilmem, olmaz herhalde"
(Kostüm giyenlerden feci halde korkuyor. Marketlere giremiyoruz artık, o derece.)
"Bence biz hep evde kalalım, hiç dışarı çıkmayalım"
"O zaman okula gidemezsin. Spora da gidemezsin. Parka da gidemezsin. Dışarıda yapılacak eğlenceli şeyleri hiç yapamazsın."
"Okulda kostüm olmuyor, oraya giderim. Sporda da kostüm yok. oraya da giderim. Başka yere gitmem."
"Korkmak normal yavrum. Hepimiz bir şeylerden korkarız. Ama korksak da eğlenceli şeyleri yapabiliriz. Yoksa hayat çok sıkıcı olur."
"Hayır anne, yapmayalım. Tatile de gitmeyelim. Hep evde duralım."

Bu muhabbet de çözümsüz bir noktaya geldi, bravo bize.
Bambinoyu ikna edemeyeceğimi fark ettim, daha fazla da çabalamak istemiyorum artık.
Daha uyuyacağım da rüya göreceğim :))
Zaten saat 5 olmuş.

O sırada ezan okunmaya başladı.
Sabah ezanından sonra bir uyku çöküyor insana, o nasıl birşeydir öyle.
Direnmek çok zor olur hep.
Bana öyle oluyor en azından.

O sırada Bambino "Anne, sana bir şarkı söyleyeyim mi?" diye sordu.
"Söyle" dedim.
Başladı bizimki:
" Cumhuriyet en iyi yönetim şekli.
   Bize onu Atatürk armağan etti."
"Çok güzel!"
 Genelde okulda neler yaptığını anlatmaz ama ara sıra öğrendiği yeni tekerlemeleri, şarkı ve şiirleri hiç ummadığımız anda söyleyip şaşırtıyor bizi.

Bu dizelerle sabahı karşıladık.
Bir ara dalmışız ikimiz de.

Sabah uyanması çok zor oldu benim için.

Akşam sorduğum soru mu? Rüya gördüm mü?

Evet, bazı rüyalar gördüm. Ne gördüğümü pek hatırlamıyorum.
Ama nedense tek bir kelime kafamda yankılanıyordu uyandığımda:
"Bekle"
Rüyaları hatırlamaya çalıştım bir süre, yeniden dalıp devamını görmeye bile uğraştım.
Ama çok parçalı şeylerdi hatırladıklarım ve beynimde yankılanan sesle uzaktan yakından ilgileri yoktu.
Ama işte o ses hepsini bastırıyordu bir şekilde:
"Bekle"

Hayrolsun inşallah..

Fotolar buradan ve buradan

Bambino 39 Aylık

Bambino hızla büyümeye devam ediyor dostlar :)
Son ay içerisinde en çok uyku düzeni ile ilgili değişiklikler dikkatimi çekiyor.
Çektik, çok çektik, hala da çekiyoruz bu uyku konusunda.
Bambino uyurken emmeyi bırakma ve genel olarak emmeyi azaltma stratejimizi kendince protesto ediyor.
Bunu da kendi kontrol edebildiği bir değişken olan uyku saatleri konusunda değişiklik yaparak ortaya koyuyor.
20 Aralık'tan beri geceleri 23:30'dan önce uyuduğu çok nadir olmuştur.
Gece 12-1'e kadar oturabiliyor.
Bu da bizim düzenimizi alt üst ediyor tabi.
Birkaç gece Bambino ile oturup saat 10'dan sonra "Uyku, uyuyalım, gidelim yatağa" demekten dilimde tüy bitene kadar çabaladım.
Ama yok, "uykum yok, uyumayalım" dedikçe dedi bizimki.
Gerçekten de uyku belirtisi göstermiyordu işin ilginci.
Ama benim günde 7-8 saat uyumazsam balkabağına dönen bir bünyem var!
Ben de gece 10'dan sonra kitabımı alıp odama çekilmeye başladım.
Kojo da dayanabildiği kadar Bambino ile oturmaya devam etti.
Gece 23'ten sonra o da odaya gelip uyumaya başladı son günlerde.
Çünkü gerçekten dayanamıyoruz.
Karı-koca olarak 5 dk sohbet edemiyoruz yeminle.
Biz odaya gelince Bambino da odaya geliyor mecburen.
Gece 12'ye kadar ya da ne zaman uyuyacaksa o vakte kadar odada kah üstümüzde zıplıyor, kah kıyafet çekmecelerini boşaltıyor, kah okumamız için kitap ya da oynamak için oyuncaklar getiriyor.
Tabi biz de yarı uyuyor, yarı Bambinoyu gözlüyoruz yarı açık gözlerle.
Öğle uykularını kaldırmayı denedik, yine geç yattı.
Öğle uykularını erkene çektik, yine geç yattı.
Öğle uykusunun saatini azalttık, yine geç yattı.
Hala da geç yatıyor.
Biz bir çözüm bulamadık.
Karı koca sürünmeye devam ediyoruz.
Üstelik de yeni yatağında bir gece bile yatmadı, öğlenleri uyuyor sadece.
Gece üçümüz birlikte yer yatağında yatıyoruz...

Bambinonun ay dönümü yazısı şikayet portalına döndü ama ne yapayım, son aya damgasını vuran gelişme bu oldu!
Yorgun hissediyorum kendimi.
Uyuyor muyum, dinleniyor muyum belli değil.
Karı koca çalıştığımız için ve emme konusu çok çok aza indiği için tepki veriyor bizimki.
Farkındayız.
Bu dönem de geçer elbet...

Bambinonun incilerini yazmak istiyorum ama sıcağı sıcağına not almazsam hemen unutuveriyorum.
Bıcır bıcır konuşan, herşeyin neden-sonuç ilişkisini merak eden, kendince şarkılar söyleyip hikayeler anlatan küçük bir adam var bizim evde :)
Sohbet etmesi çok keyifli onunla.

Yeni yılın ilk günü sabah kalkınca ilk dileği "Londra'ya gitmek" olan küçük bir adam.
Sonrasında eve küçük bir bebeğin gelmesini dileyen bir küçük adam.
Yılbaşı gecesi işe gitmek yerine evde bilgisayardan çalışıp para kazanabileceğimi bana anlatan koca yürekli bir küçük adam. Yeni yıl dileği bu oldu bu kocaman küçük adamın...

"Koyu renkleri çok seviyorum. Açık renkleri sevmiyorum"
"E. çok küçük olduğu için paylaşmayı bilmiyor. Büyüyünce öğrenecek."
"Çayımın birazı kalsın burada. Sabaha kadar bozulmaz mı?"
"Önce Burhan amcaya gidelim. Sonra anneanneye gidelim. Akşam olunca da eve gideriz." (Haftasonu planımızı yaptı kendi kendine)
"Bugün bana sürpriz var mı?"
"Londra'ya hemen gidelim, şimdi!"
"Vınnnnnnn! Vınnnnnnnnnn! Çok hızlı giden bir arabayım ben"
"Küçük kanguru oldum ben (zıplıyor). Sen de büyük kanguru ol, birlikte zıplayalım. Şimdi kesenin içine gireceğim"(kucağıma atlayarak)
"Anne, saçın çok kötü oldu böyle" ('bad hair day' günümde, hemen fark etti bizimki)
"Karnımdan ses geliyor. Bana acıktığını söylüyor. Birşeyler yiyeyim hemen. Karnımı mutlu etmek istiyorum."

Uzun bir haftasonu

Cuma gecesinden beri bir geçiş dönemi içindeyiz Bambino ile.

Uyurken m.e.me emmeyi bırakıyor kendisi artık.

Bir süredir ike.a katalogunda beğendiği yatak hakkında konuşuyorduk. Yatak merdivenle çıkılıyor, o nedenle akşam yatarken ve gece boyunca annenin Bambinonun yanına gelmesi mümkün değil diyorduk. O yüzden artık em.meden uyuyacak, diğer zamanlarda ise eski düzene devam. Bambino her defasında bu plana tamam diyor ve yatağı istediğini söylüyordu.

Bu haftasonu, hiç planda yokken, uykuya geçme konusunda değişiklik yapma zamanı oldu bizim için. Benim için de yeni bir durumdu bu, Bambino için de. Normalde bakıcı teyzesi ve babasıyla kendi kendine uykuya geçiyor ama ortamda ben varsam sadece e.m.erek uyumak istiyor.

Nasıl başladık bilmiyorum ama bir şekilde bu konu gündemimize giriverdi ve biz 3 gecedir Bambino ile yanyana yatıyoruz. Ancak en uzun gece olan 21 Aralık 2013 gecesinin bizim için çok çok çok uzun sürdüğünü ve üzücü pek çok şey yaşandığını da kaydetmeden geçmeyeyim.

Pazar günü yine hiç planda yokken bir önceki gece yaşadıklarımızdan sonra  i.k.ea ya gidip yatak almaya karar verdik. Bambino katalogda gördüğü yatağın gerçeğini gördü ve tutarlı tavrını koruyarak, diğer yatakları da göstermemize rağmen seçiminde kararlı davrandı. Yatağı aldık ama arabaya hep birlikte sığmadığımız için Bambino ile ben otobüslerle eve döndük, kojo da yatağı eve getirdi.

Bindiğimiz ikinci otobüs çok doluydu ve yolcuların çoğu üniversite öğrencisiydi. Bambino her zamanki gibi yanında oturan kişiyle sohbet etmeye başladı. Biraz hoşbeşten sonra dedi ki:
- Ben m.e.meyi bıraktım artık.
Anında tüm otobüsten "puhahahaahaa" sesleri yükseldi ve herkes gülmeye başladı :)
- Oğlum rezil ettin beni tüm otobüse :))

Muhtemelen bu süreç sonlanana kadar bu sahneyi daha çoook yaşayacağız :)

Eve geldik, yatağı kurduk ve ne oldu bilin bakalım?
Bambino o kadar mutlu oldu ki, her zamanki gibi mutluluğu çenesine vurdu :)
Heyecandan uyuyamadı ve devamlı konuştu, bir yandan da onlarca kere yatağına inip çıktı :)

Gecenin finali anne babasının aynı odadaki yer yatağında oldu :) Bir ara uyanıp yatağına çıkmaya teşebbüs ettiyse de, ne düşündüyse, geri indi ve yanımızda uyumaya devam etti.

Benim için önemli olan nerede uyuduğu değil, nasıl uyuduğu. Uyku öncesi dışında istediği zaman emebileceğini bilen Bambino, bunun rahatlığı ile kendi kendine uyumaya başladı gibi. Gerisi de zamanla olacak, biliyorum.

Çok ilginçtir ki, vücudum artık süt üretmiyor. Ve evet, şimdiye kadar süt üretimi çok iyiydi, birkaç hafta öncesine kadar emdiği her seferinde susuzluğunu giderecek kadar süt geliyordu. Artık o kadar gelmiyor. Vücudum bu sürecin sona yaklaştığını söylüyor. O zaman doğru zaman bu zamandır. Doğa her zaman en iyisini bilir.

Uyku

Bambino bu akşam ilk defa m.eme emmeden uyudu. Daha doğrusu ememeden.

Burnu çok tıkalıydı ve temizlememize izin vermedi.

Uykusu gelince yatağa yattık, m.eme emmeye teşebbüs etti ama tıkalı burnu izin vermediği için iki fırttan öteye gidemedi. Ben de ikisini aynı anda yapamayacağını, isterse emmeden uyuyabileceğini söyledim. İkna oldu.

Yan yana yattık. Ben ona şarkı söyleyip hikaye okudum. O da yanımda kah sağa kah sola döne döne bir 10 dk debelendi.

10 dk sonra bana bile uyku çökmüştü. Birlikte uyuyakaldık :)

Bir sonraki gün de aynı şekilde ama daha çabuk bir şekilde uyudu.

Ama sonraki günlerde burnu açılınca eski şartlara geri döndük. Emerek uyudu bizimki.

Olsun, önemli olan emmeden uyuyabileceğini görmüş olması, görmüş olmamız.

Gece uyandığında ise hala m.eme istiyor.

Gün gelir, o da biter. Biliyorum.

O yüzden acelem yok.

Co-sleeping / Birlikte Uyumak

Bebekle birlikte uyumak her ailenin tercihine kalmis birsey, tipki diger konularda oldugu gibi. Bununla ilgili uzun uzun yazmayacagim. Belki deneyimimizi paylasirim istek gelirse :P

Gecenlerde kesfettigim bir cizgi hikayeyi paylasmak istiyorum sadece: Tiklayiniz lutfen.

Sizi bilmem ama bize cok uyan bir durum.

Bambino Cift Hanelerde Artik - Tam 10 Aylik!

Bambino artik cift hanelerde sayin seyirciler :) 10. ayini basariyla doldurdu bugun itibariyle!

Once gecen ayin sonuna ait bazi onemli tarihler:

24 Temmuz 2011 Pazar: Bambino ilk kez ucaga bindi ve Izmir'e gitti.

25 Temmuz 2011 Pazartesi: Bambino ic ice gecen kaplari yerlestirmeye basladi, onceden sadece cikariyordu.

27 Temmuz 2011 Carsamba: Bambino akrabalarini Izmir'de birakti ve Ankara'ya dondu, yine ucakla.

30 Temmuz 2011 Cumartesi: Bambino ilk kez uzun araba yolculugu yapti, Kirsehir'e gitti. Ilk kez buyuk anneannesini gordu.

2 Agustos 2011 Sali: Bambino ilk kez yatar pozisyondan oturur pozisyona gecti kendi kendine. Alt degistirme sirasinda bir anda dogruluverdi!

Yine bugun Bambino ilk kez komando usulu surunmeye basladi. Cok hizli ve seri gidemese de mobil hale geldi sayilir. Ancak hala yurumeyi daha cok seviyor :)

Ve yine ayni gun Bambino babasinin 'Elindekini kutuya koyar misin lutfen?' komutunu uygulayarak elindekini kutuya koydu.

Ve ve ve yine bugun ic ice gecen halkalari yerine koymaya basladi. Oyuncaklari birbirinin icinden gecirmeye de.

Bambinoyu gorenler artik onun bebeklik yuzunun yerine cocukluk yuz ifadesinin yerlestigini soyluyorlar. Bizimki bayagi bir asama atladi demektir bu! (Ben 24 saat birlikte oldugumdan cok anlayamiyorum) Kilosu artti, boyu uzadi. Giydigi badilerin citcitlari cektirmeye basladi.

Soylenenleri cok cok daha iyi anliyor, hatta uyguluyor. Elindekileri birseylerin icine koymaya basladi. Bos kutu veriyoruz eline, icine birseyler koyup kapagini kapatiyor. 'Ac-kapa' oyununu cok seviyor. Gunde kac kere kapilari acip kapatiyor. Bir de iki eline birer oyuncak alip odanin icinde zafer turlari atmaya bayiliyor. O onde ben arkada tabi ki :)

Babasina bayagi dusmeye basladi bizimki. Babanin tum esyalari pk kiymetli, illa onlarla oynayacak. Gozluk, anahtarlik, isyeri giris karti, artik ne gecerse eline. Yeter ki babaya ait olsun.

Elindeki yere dusunce arkasindan bakip 'Ge' diyor :) Gelmeyince de bakip kaliyor :P

Hala insanlari dikkatle inceliyor, ortamdaki herkese teker teker bakip inceliyor, biraz zaman gecince tekrar bakiyor herkes yerinde mi diye.

Bir yere ulasmak icin en direkt yolu kullaniyor. Onundeki engellerin cevresinden dolasmayip uzerinden gecmeyi tercih ediyor. Bu suyun ustunden gecmek de olabiliyor, insanlarin tepesine cikip gecmek de :)

Birinin kucagindayken odaya baska biri geldiginde gelen kisinin ne yaptigini izlemek icin yana dogru egiliyor iyice, oyle komik oluyor ki bu pozu :)) Merakli Melahat :P

Tutunarak kalkma denemeleri yapiyor bu ara. Guvenemedigi yerden tutuyorsa kalkmiyor, garantiye aliyor kendini. En cok bana tutunup kalkiyor. Kalkinca ellerini hemen birakiveriyor, illa serbest olacak onlar :) Oyle olunca da ben tutmazsam oturuveriyor geri. Kollarindan tutunup yurutuyorum hala. Oyle hiz kazandi ki bu konuda! 'Arkasina motor takilmis gibi' gidiyor :))

Alerjik gidalari aradan zaman gecince yeniden deniyorum, bazi gelismeler var cok sukur bu konuda. 2 ay once mercimege hassasiyet gostermisti, o devam ediyor. Ancak bulgur ve nohut hassasiyeti gecti gibi. Ezilmis nohut veriyorum ara sira. Bizimki karisik yemekleri, bulamaclari pek istemiyor. Tek tek tatmayi daha cok seviyor. Temel yiyecekleri haslanmis sebze, meyveler ve et. Evde oldukca tavuk ve balik veriyorum, her gun kirmizi et teklif ediyorum. Demir ve D vitaminini almayi reddettigi icin (yurtdisinda bunlar hic verilmiyor, o nedenle Bambino icmiyor diye pek dert etmiyorum) kirmizi et ve kayisiyi her gun vermeye calisiyorum. Gecen gun semizotu, bulgur, patates, havuc ve eti haslayip rondodan gecirdim, cok sevmedi ama yine de yedi. Patatesi bir turlu begendiremedim kendisine, cok da dert etmiyorum gerci, ne de olsa nisastasi bol sadece. Kabak, kayisi, ananasi, kiraz, karpuz, erik, semizotu sapi, kirmizi et, balik sevdigi yiyecekler.

Catalla yiyor yemeklerini bizimki. Catala batirip yemeklerini veriyorum eline, agzini bulup yiyor :) Cok da hosuna gidiyor. Henuz kasigi vermedim eline ama, ona biraz zaman var gibi?

Emmeye tam gaz devam ediyor. Gunduz sadece uyurken emiyor, gece ise neredeyse non-stop emiyor :) Gece uykularinda iyilesme henuz yok, hala 2 saatte bir kalkiyor, bazen daha da sIk. Sicaktan oldugunu dusunuyorum bu aralar. Hos, ondan once de boyleydi bizimki.

'Gagaga', 'gammm', 'ge' sozuklerini cok soyluyor bu ara. Mutlu oldugunda ve uykusu geldiginde kafasinin saga sola salliyor. Mutlu olunca cok guzel bir melodiyle sarkilar soyluyor, mest oluyoruz biz de! Oyle guzel ki onu dinlemek.

Ustteki iki disi cikti, simdi onun yanindaki ust disler cikiyor ve bu sefer daha bir zorluyor Bambinoyu sanki. Haftasonu huzursuzdu bu nedenle. Bir de dislerinin oldugunu fark etti bizimki, diliyle ara sira yokluyor onlari :) Kumaslara ve omzuma dis gecirip olanca gucuyle isiriyor. Bir de simdiye kadar hic memeyi isirmamisti, ona basladi kerata. 'Isirmak yok, tamam mi?', 'Canim aciyor' diyip cekiyorum memeyi. Cok nadir yapiyor artik ama yine de tirsiyorum yahu!

Not: Yolculuklarla ilgili bir yazi yazmayi dusunuyorum yakin zamanda.

Camasir Legeninde Uyuyan Bambino

Bir saatligine disari cikmam gerekti.

Bambinonun uyku saatine kalmadan dondum 45 dakikada.

Ama bizim kucuk bey anneannesi ile camasir legeninde oyun oynarken uykuya dalivermis bile!

Legeni cevirip sarki soylerlerken uykusu gelmis ve uyumus oracikta :)

Canim yaaa...

Anneannesinin de 'Sen olmadan nasil durur, nasil uyur bu cocuk, ne yapacagiz sen yokken?' diye devam eden kuruntularina da iyi bir cevap oldu bu manzara.

Neymis?

Su yolunu bulurmus.

Panige gerek yokmus.

Insan herseye mecbur kalinca alisirmis.

Allah iyi insanlarla karsilastirsin yeter ki!

Allah karsimiza iyi bir bakici cikarsin (ya da iyi bir kres)...

Bambino 9 Aylik

Son ay nasil gecti hatirlamiyorum... Hafizami zorluyorum ama ayrintilar gelmiyor aklima. Sanirim biraz yoruldum, ailecek yorulduk. Zor zamanlar gecirdik, ondan...

Biz boyleyken Bambino son hiz buyumeye devam etti. Konusma, yurume ve dis cikarma aktiviteleri ile oldukca mesgul gunler gecirdi ve geciriyor.

29 Haziran Persembe gunu 'bab-ba' hecelerini soylemeye basladi. Tabi kojo mest oldu :))

3 Temmuz Pazar gunu ilk kez semt pazarina gitti. Ilgiyle etrafi seyretti, ilk kez kavunun tadina bakti ve begendi :)

Uyurken birdenbire yuzukoyun donup emekleme pozisyonu almaya basladi :) Tabi bu pozisyonu hic sevmedigi icin arkasindan hemen bir ciglik kopartiyor 'beni kaldirin' diye :) Tutup kaldiriyorum. Sabaha kadar bayagi bir yapiyor bunu.

Gun icinde oturdugu anlar giderek azaliyor. Uzun sure ayakta dolastiriyorum onu. Sarkilar soyluyor durmadan, kahkahalar atiyor yururken. Topa vurup yakalamaya gidiyor, bunu saatlerce yapabilir bende hal olsa :)

2 Temmuz Cumartesi gunu ilk defa balkabagi yedi ve bayildi. Iyi de oldu, bagirsaklari calisti biraz.

Et yemeye basladigindan beri kilo aldi. Artik slingle giderken daha yavas hareket ediyorum, agir geliyor oglan.

Haslanmis sebze, et, meyve yiyor hala. Ne zaman ne kadar yiyecegine kendi karar veriyor. Kasiktan ziyade elle yiyebilecegi turde hazirlayip eline veriyorum, kendi kendine yemek daha cok hosuna gidiyor. Meyvelerden en cok erigi seviyor. Tatlidan ziyade mayhos tatlardan hoslaniyor.

Ust disler geldi gelecek bu ara. Huzursuzlugu ve agrisi var bu defa. Sanirim birkac dis birden geliyor, o nedenle. Agrisindan aksam gec saatlere kadar deli mayin gibi dolasiyor etrafta. Banyo bile mayistirmiyor Bambinoyu. Aksam 10'u buluyor yatmasi bazen. Gecici oldugunu dusunuyorum.

Disleri rahatlasin diye en cok kumas kemirmeyi seviyor, oyle rahatliyor.

Yurumeye yardimci tahta bir araba almistim, onu cikardim. Kojo monte etti. Onundeki kisimda 24 tane ahsap blok var. Arabayi simdilik surmuyor, onu uzerine oturtup ben suruyorum :) Bloklari da alip alip atiyor, diger oyuncaklarina yaptigi gibi. Henuz toplama ve geri koyma kismini gerceklestirmedi :)

Arabada ve pusette nispeten daha uzun vakit gecirmeye basladi ama yine de sIk sIK mola verip yurutmek, kucaga almak gerekiyor. Eline yiyecek birseyler verince toleransi artiyor.

Babasinin deyimiyle 'sokak farasi' olmaya basladi  Bambino :) Gunde iki posta disari cikiyor, daha da olsa cikar :) Disari giden biri varsa arkasindan soyleniyor 'beni de gotur' diye.

Gun gectikce daha cok sey anlamaya basladigini fark ediyorum. Beklemeyi biraz biraz ogrenmeye basladi. Hala tek basina cok vakit gecirmiyor, illa yaninda biri olacak.

TV izlemiyor ama bir yerde gorurse TV'den baska yere bakmiyor :) Zamane bebekleri azizim :P

Cok yorucu ama cok cok da keyifli ve guzel Bambinoyla gunler. Doya doya opup kokluyorum tontonumu, daha ne isterim :)

Haftanin Ilkleri

13 Haziran 2011 Pazartesi
Bambino aynaya bakip kendini tanimaya basladi. Onceleri aynadan kendine degil, bana bakardi. Simdi kendinin ayri bir birey oldugunu fark ediyor ve artik aynaya baktiginda kendini gorup opuyor, yaliyor :) Her aynada kendine bakip gulumsuyor ve de :)

15 Haziran 2011 Carsamba
Dogdugundan beri puset ve araba koltugunda oturmayi sevmeyen Bambino ilk defa pusete oturdu ve uzun sure durdu icinde :) Etrafi seyretti, onundeki oyuncakla oynadi, arada beni istedi ama ilk defa pusette yolculuk etmeyi basardi :)

17 Haziran 2011 Cuma
Bambino ilk defa ellerini ritim tutar gibi bir yerlere vurdu. Eliyle bir yere vurunca ses cikarabilecegini fark etti. Bu eylemi masanin uzerinde ve benim omzumda denedi ve onayladi :)

19 Haziran 2011 Pazar
Bambino ilk defa tek sesli harflerden iki sesli harfler cikarmaya terfi etti :) Onceleri 'aaaa', 'eeee' gibi tek sesler cikarirken bugun 'adadadadaa', 'agagagagaga', 'hey' gibi heceler soylemeye basladi, hem de butun gun :) Hele banyoda bir neselnedi ki sormayin.

Bugun ilk defa olan diger bir olaysa Bambinonun ilk defa bir alisveris merkezine girmis olmasi. Oglen vakti disarida hava cok sicak olunca ve annesinin de iceride bir isi olunca mecburen babasiyla birlikte geldiler iceri. Kisa bir sure sonra icerideki ses, insan ve isik kalabaligindan bunaldi, uykusu da gelince cikmak istedi. Olabildigince cabuk ciktik biz de.

Her zamanki gibi bucuk ayinda, yani 8,5 aylik oldugunda, buyume atilimi gosteriyor Bambino. Dunden beri uyumak istemiyor, hep yurumek istiyor, konusmak istiyor, istiyor da istiyor :) Bize dusen isteklerini yerine getirmek, ne de olsa gonullu koleleriyiz onun :P

Bambinoyla Uyku Maceralari

24 Nisan 2011 yazisi:

Bambino 6. ayini doldurduktan kisa bir sure sonra tekrar kucakta uyumaya basladi. İyi tarafindan bakip ben de tekrar kitap okumaya basladim:)) Yalniz annem olmasa nasil yapardim bilemiyorum, sonucta Bambinoyla ilgilenmekten baska birsey yapamiyorum aylardir, ne bir ev isi, ne yemek-bulasik. Yardimsiz cok zor olurdu, muhtemelen ac kalirdim ya da hep kahvalti turu atistirmaliklar yer veya hep disardan ismarlardim! Bu vesileyle anneme tekrar tekrar sukranlarimi sunuyorum!

Ne diyordum, ha evet, Bambino kucakta uyumaya basladi. Ancak bir hafta- on gun kadar sonra Bambino bir buyume atagi gecirmeye basladi. Hani bebekler 3. ve 6. ayda buyume atagi geciriyorlar ya en buyugunden; bizimki bu ataklari 15 gun sonra gecirdi; yani 3,5 ve 6,5 aylikken :)) İkisinde de bebek inanilmaz buyuk degisimler gosteriyor, tipi, bakislari, tavirlari bir anda degisiveriyor! Size de hayretle ve sukranla izlemek dusuyor :)

Bambino 6,5 aylik olunca bir anda buyuyuverdi. Yuz hatlari belirginlesti. Cikardigi sesler daha bir yerinde olmaya basladi. Duygularini cok guzel ifade etmeye basladi. Etrafa ilgisi acaip artti. Artik cok ama cok hareketli. Saga, sola donusleri hizlandi. İstedigi seyleri daha net anlatiyor simdi. Goz acip kapayana dek kendini bir belaya bulastirabiliyor ve de :) Bir saniye bos birakmaya gelmiyor artik!

Onca sey degisir de uyku duzeni ayni kalir mi? Tabi ki hayir. Artik gunduzleri 2,5 saatte bir uyuyor. Uykulari uzadi. Sabah uykusu 1-1,5 saat kadar oldu. Ogle uykusu ise minimum 2 saat. Bazi gunler 3-3,5 saat uyudugu oluyor. Daha fazlasina izin vermiyorum, gece uykusundan calmasin diye. 2 saat uyudugu gunler ogleden sonra 40-45 dk lik bir sekerleme yapiyor. Aksam uzeri de banyo yapip biraz oynayip uyuyor. Gece kac kere kalkiyor saymiyorum ama emip geri uykuya daliyor hemen.

Bunlari okuyup da hayrete dusmemek mumkun mu? :)) Cok ideal bir tablo gibi duruyor degil mi? Asil bombayi sona sakladim :)) Bambino bu uykularinin hepsinde, neredeyse her dakikasinda beni yaninda istiyor! Uykusu geldiginde birlikte yatiyoruz yataga, yan yana, meme emerek uyuyor bizimki. Ben gidersem yanindan, 10 dk sonra uyaniyor. Ben yanindaysam 40-45 dk uyuyor, sonra tekrar emmek istiyor. Emerse tekrar daliyor. Gece birkac saatte bir yer degistiriyoruz ki diger memeyi alsin. Ben de o emerken uyukluyorum, ayaga kalkip tam uyanmaktan daha iyi bir acidan.

Bambino sayesinde gunduz ben de uyumaya basladim :) Yalniz geceleri yan yatmaktan kaskati kesiliyorum. Bu da bir donem, bu da gececek diyerek devam ediyorum. Bu arada Bambinonun yataktaki hallerinin keyfini cikariyorum :) Bacaklarini toplayip ustume dogru uzatiyir mesela, cok hosuma gidiyor bacaklarimin ustunde bacaklarini hissetmek. Bir de oyle guzel bakiyor ki uyaninca, eriyip bitiyorum! Ses cikariyor bolca, hele uyanip da beni yaninda gorunce sakimaya basliyor resmen :)) uyku tulumu olmasa gece hep acikta yatacak ve de, sevmiyor ustunun ortulmesini.

Velhasil boyle boyle buyuyor iste Bambino :))

Telepati

Ozguranne bu yazisinda annelerle cocuklar arasinda telepatik bir iliskinin varligini sorgulamis ve deneyimlerimizi paylasmamizi istemisti. Ben de cevap olarak sunu yazdim, buraya da kaydedeyim dedim:


'Dun gece Bambino sik uyandi yine, bu aralar rutini boyle :) Ama uyanirken bir degisik hali var sanki, birseyden rahatsiz ya da bir derdi var ama anlatamiyor sonucta; daha 4,5 aylik.

Neyse, bir emzirme seansindan sonra yine once onu yatirdim sonra da ben yattim ve bir ruya gordum. Ruyamda Bambino oturmus iki eliyle ayak bileklerini kasiyordu hatur hutur, coraplarin lastik kisimlari sikmis! Ben de 'aferin oglum, artik kendi kendini kasimayi ogrendin ne guzel' diyorum oglana mutlu mesut bir sekilde.

Sonra uyandim ve oglanin coraplarini cikardim hemen, ruyanin etkisiyle. Gercekten de bilekleri kasinmis olacak ki bu islemden sonra 2 saat uyudu kesintisiz!

Ilk defa basima boyle birsey geldi, o da senin yazina denk geldi :) '

Bambino derdini ruyama girerek anlatti, hala inanamiyorum :)

Bir Annelik Anatomisi- Benim Hikayem Vol.2

Yazinin ilk bolumu icin tiklayin...

Sonra Ingiltere'de hamile oldugumu ogrendim :) Bambaska bir hayat basliyordu onumde ama bebegimi elime almadan bunu idrak edemeyecegimin de farkindaydim. Zaten Bambino sagolsun varligini neredeyse hic belli etmedi, hic rahatsizlik vermedi bana. Normal rutinime devam ettim, okula gittim, gezilere ciktim, her zamanki hayatimi aynen devam ettirdim. Bu donemde neredeyse hicbir sey okumadim, uye oldugum Baby Center UK haric. Oradan da haftada bir geliyordu yazilar, bu da bana yetiyordu. UK'deki sistemin rahatligi, yeme-icmeden ziyade annenin mutlulugunu on plana almasi bana da yansidi. Kafam rahat oldugu surece yedigim ictigim ya da ne kadar hareket ettigim gibi konulara pek takilmadim. Taa ki TR'ye gelene kadar! Buradaki sistemi gorunce icim daraldi, doktorumu bulana kadar biraz sikinti cektim ama Husniye Hanimdan sonra eski duzene aynen devam ettim.

Asil olaylar Bambinonun dogumuyla birlikte basladi. Bir anda emme-gaz cikarma-uyuma ucgeninin icinde hapsolmus vaziyette buldum kendimi! Insan buna kendini ne kadar hazirlayabilirdi bilmiyorum ama kimse bana bunu anlatmamisti! 'Bir cocuga bakmak icin bir koy gerekir' in ne kadar dogru oldugunu Bambinoyu kucagima alinca anladim!

Bu arada Bambino icin bir duzen oturtmaya ilk gunden baslamistim. 'Nasil baslarsa oyle gider', 'Kucaga alistirma sonra birakmak istemez', 'Sunu soyle yap sonra onunu alamazsin' gibi bircok soz duydum. Acemi annelik ne kadar zor birsey ki, hicbir sey bilmediginiz ve tecrubesiz oldugunuz icin ozellikle cevrenizdeki annelere kulak veriyorsunuz, onlar daha iyi bilir diyerek her dediklerini kaale alip dusunuyorsunuz. Yaptiginiz her sey yanlis gibi geliyor bazen...

Bu arada okudugum tek kitap olan Tracy'y dinleyip EASY rutinine baslamaya karar verdim. Bambinonun birinci haftasi basladim: Her meme saatini kaydettim, her alt degistirmeyi ve her uykuyu da! Bunun icin cok guzel cep telefonu uygulamalari var, hem de albenili, cicili bicili :) Basladim Bambinonun duzenini anlamak icin kayit almaya. Bir yandan da basta 2 saatlik EASY rutininden sapma olmamasi icin cabalamaya basladim. Ozellikle uyku saati gectiginde uyutmak icin cabaladim. Yine Tracy'nin dedigi gibi Bambinoyu sallamak yerine sss-pat yontemi ile uyutmaya karar verdik kojoyla. Sallamaya alismasin, kucaga, memeye alismasin, kendi kendine uyumayi ogrensin istedik. Hatta cok net hatirliyorum, hic kitap okumayan ve bu konuda acaip isteksiz olan  kojo (icgudulerini takip et ekolunu savundu bastan beri kendisi!) gecenin bir yarisi Tracy'nin kitabini acip nasil sss-pat yapilmasi gerektigini okudu los isikta, cunku Bambino bu sekilde uyumuyordu o gece!! En sonunda kucagimiza alip bir sekilde uyutmustuk ama Tracy yolundan sapmistik! Hay Allah!!

Tam 14. gundu Bambinonun gaz sancilari basladiginda. Yakin kiz arkadaslarim bizdeydi ve 3 yasinda cocugu olan tecrubeli arkadas, Bambinonun birdenbire baslayan aglamalarina hemen teshis koydu: Gaz sancilari basladi! 'Panik yapmayin, ilac vermenizi onermem, bir sure boyle gidecek, sonra kendiliginden duzelecek' dedi! Diger bir arkadasim ise reiki ile enerji gonderdi Bambinoya, ise yaradi ki birkac saat uyudu o gun :)

Ancak olan bizim EASY rutinimize oldu. Saatler sasti, duzen falan kalmadi. Gecenin bir yarisi baslayan kivranmalar, aglamalar ve karsisinda neredeyse caresiz anne-baba... Tecrubesiz ebeveynler olarak dort bir yandan ne yapabilirizi arastirmaya basladik. Ben yine bloglardan cok faydalandim, ancak cogu yerde ilac tedavisi ile cozum bulundugunu okudum. Bunu da yapmak istemeyince Bambinoyu rahatlatmak icin her turlu diger yol mubah olmaya basladi.

Ilk 3 ay kucakta olmanin sicakligini ve keyfini alan Bambino sadece kucakta uyudu. Pilates topunun uzerine oturup onu kucagima alip hafif hafif sallandim. Gece genelde emip geri uyuyordu ama gaz sancisi geldiginde ortalik ayaga kalkiyordu. Kojoyla sicak havlular, kiraz cekirdekli yastiklar, elektrikli minderler arasinda mekik dokuduk.

Biz bunlari yaparken benim aklim hala bolunen uyku duzenimizde ve uyutma seklimizdeydi. Takip ettigim bloglardan Nihan'a ulastim ve onun deneyimlerini ogrendim. Demir bebek gibi Bambino da uyur muydu acep? Nihan gibi bebegimi cok iyi taniyabilecek miydim ben de? Geceleri ise uyanma sayimiz sanki ortalamanin cok uzerindeydi. Bambino gece en gec 2 saatte bir kalkiyordu; gaz sancisi geldiginde ise ne uyuyordu ne uyutuyordu! Aksam da gece uykusuna saat 9 gibi ancak daliyordu. Aksam 9 cok gec diye dusunuyordum ama ne yaptiysam bu saati geri cekemedim, ustune ustluk bazi geceler 10-11 i buldu uyuyabilmesi. Yine Tracy'nin dediklerini yapmis ama sonuc alamamistim. Bir de gaz ya da reflu durumunda Tracy'nin net onerilerini goremedim sanirim, o da bende kafa karisikligi yaratti.

Ikinci ay kontrolunde doktorun verdigi gazi alarak eve gelip aglatarak ama yaninda durarak uyutmayi denedik kojoyla. Ama gonul buna 1 dakika bile dayanamadi, vazgectik yine ayni gun. O zaman gaz sancilari bitene kadar mevcut duruma devam etmeye karar verdik. Gaz sancilari bitince uyku egitimi verirdik, o zaman daha kolay olurdu. Simdi bebisin bize ve sicakligimiza ihtiyaci vardi.

Bu erteleme kararini verdim ama bir yandan da 2 aylik, 3 aylik, hatta 1 aylik cocuklarin misil misil uyuduklari, birkac gunluk cabadan sonra deliksiz uykuya gectiklerini okuyordum. Icim rahat etmiyordu tabi ki. Acaba bende mi bir sorun vardi, ben mi beceremiyordum? Evet, her bebek farkliydi ama bircok kisiden ayni seyi okuyunca ve ogrenince insanin icine de bir kurt dusuyordu. Bambino niye oyle uyumasindi?

Veee yine duramadim ve cok uykusuz gecen birkac geceden sonra, bu konuda gayet dertli bir haldeyken, Bambinoya uyku egitimi vererek yatir-kaldir uygulamaya karar verdim, ama ne mumkun! Daha ilk seferde katilarak agladi bizimki, uzun sure hem de! Dis sikintisi varmis meger ama yine de fazla tepki verdi diye dusundum. Bir yandan da demek ki Bambino hazir degil boyle bir seye dedim.

O gunden sonra biraz zaruretten biraz da isteyerek uzak durdum internetten bir sure. Bambino kucagimda uyuyor, yataginda yatmayi istemiyordu. Gece de yine 2 saatlik periyotlarda uyaniyordu. Dusundum, dusundum. Bir bebegin kendi kendine uyumasi ogretilebilir miydi ya da ogretilmeli miydi? Yoksa bebek bunu hazir oldugunda kendi mi gerceklestiriyordu? Nasil ki dis cikarmasi, emeklemesi, yurumesi, donmesi, oturmasi bizim elimizde degilse ve bebegin kendi ic dinamikleri sonucu zamani geldiginde ortaya cikiyorsa, uyku da boyle miydi? Bebegin verdigi isaretleri izlemeli ve ona guvenmeli miydi? Bebek birsey istiyorsa, bir sey talep ediyorsa var miydi bir bildigi?

Bunlari dusunurken gunler geciyor, Bambino kendi hizinda buyumeye devam ediyordu. Uyku duzeni giderek bozulmustu gun gectikce, 2 saatte bir uyanirken simdi saatte bir uyaniyor, hatta bazen bir saat icinde 3 kere uyaniyordu bazen. Uykusuzlugum oyle bir noktaya geldi ki, 'Bu kadar sik uyaniyorsa bari uyumayayim, iyice sersem olmayayim' diyerek gecede bir ya da iki saati uyanik gecirmeye basladim. Her uyandiginda emmek isteyen Bambinonun bu dedigini yaptim, ancak sabaha karsi gaz sancilari olarak geri dondu bu durum. Ama bunu duzeltmeye ya da baska bir yontem denemeyi dusunmedim bu sefer... 'Bu da gececek, bu da bir donem ve gelip gececek' diyerek ayakta kalmaya calistim.

O sirada Aylin annenin aglatarak uyutmaya siddetle karsi cikan yazilarini okudum ve onunla iletisime gectim. O da sagolsun kendi tecrubelerini anlatti bana, '1 yasindan sonra cok sey degisiyor, sabret' diyerek moral verdi. Berceste sagolsun her firsatta gtalk'dan mesaj atarak tavsiyelerde bulundu (hala cozemedim nasil calisiyor o mekanizma :PP) Ayni sekilde Isil'in tecrubelerini ve onerdigi bazi linkleri inceleme firsati buldum. Naomi Aldort'un internet sitesinde birkac gece gecirdim (sadece geceleri uyanik oldugum zamanlarda girdim, yoksa sabaha kadar internet basinda oturmadim :P) Soru-cevap kismini tek tek okudum diyebilirim, ama ilk olarak uyku ile ilgili sorulari okudum. Burada fark ettim ki Bambino gibi sik uyanan pek cok bebek var aslinda. Kesintisiz uyumak cok az gorulen ve hatta istenmeyen bir durum.

Naomi Aldort'un internet sitesinden cok sey ogrendim. Kitabinin Turkceye cevrilmesi ise sevindirdi beni, hemen edindim. Naomi'nin temelde soyledigi sey 'Cocugunuz guvenin, o neye ne zaman ihtiyaci oldugunu soyluyor, siz yeter ki anlamasini bilin, cocuk-bebek birsey yapiyorsa mutlaka altinda temel bir ihtiyaci vardir' Gece uyanmalari icin de 'Bebegi degil, kendinizi degistirin, hayat tarzinizi ve daha da onemlisi bakis acinizi bir sureligine degistirmeniz sizi daha kazancli kilar' diyordu. 'Gece her kalkisinizda bebeginizin sicakligini hissedin ve anin tadini cikarin'. 'Kalktiginizda saate bakmayin ve kac kere kalktiginizi saymayin!' 'Bu gecici bir donem ve bebek ihtiyaci karsilandigi zaman size guven duygusu gelistiriyor.'

Bu soylemleri kafamda evirip ceviredurayim, Bambinonun gece bu kadar duzensiz uyumasi, devamli benim kucagimda olmak istemesi, memeden ayrilmamasi gibi davranislarinin nedeninin atopik dermatit ve sonrasinda da idrar yolu enfeksiyonu oldugunu ogrendik sirayla!!! Derdini henuz dillendiremeyen zavalli bebis elinden gelenin en iyisini yaparak devamli beni istemis aslinda. Bunu ogrendigimde; Bambino her istediginde meme verdigim, gece onlarca kere uyanip emzirdigim, gunduz kucakta tutup uyuttugum icin cok rahatladim. Evet, benim icin cok ama cok zor bir donemdi, ki hala gecmis sayilmaz bu donem, annem olmasaydi ne yapardim bilmiyorum, ama iste bebek de neye ihtiyaci oldugunu biliyormus. Yani bebege guvenip sadece ondan gelen sinyallere gore hareket etmek bebegi simartmak yerine onun temel ihtiyaclarini karsiliyormus aslinda. Yani bebek neye ne zaman ihtiyac duydugunu cok iyi biliyormus ve ona bir seyi dayatmak aslinda kendimi yormakmis!

Diger bir olay da Bambinonun sol gogsumu uzun bir sure reddetmesiydi. Ne yaptiysam almadi bu tarafi, ancak uykudayken bir kere gunde... Meger bu taraftan gelen sut Bambinonun alabileceginden daha hizli ve cok miktardaymis! Zaman gecip de Bambino gelistikce bu tarafla arasi duzelmeye basladi cunku artik bu hizda gelen sutu hazmedebiliyordu. Sonuc olarak Bambinoya zorla hicbir sey yaptiramadim, o kendi ihtiyacini hep belli etti ve onu istedi. Ben sadece ortami hazirladim ama asla istemedigi birseyi yaptiramadim... Ve anladim ki bunun aksine giristigim her caba sadece beni yoruyor ve yipratiyor.

Bu hastalik doneminde yasadigim bu tecrubeler bana bunlari ogretti iste. Artik kendi duzenimi Bambinoya uydurmaya basladim (daha once de bunu yapiyordum ama soyleniyordum cogunlukla!), onun verdigi isaretlere gore hareket ediyorum simdi. Bunu yaparken bu donemin gecici oldugunu, zamanin hizla gectigini ve ileride bugunleri gulumseyerek anacagimi dusunuyorum ve Esra'nin da soyledigi gibi gunu kurtarmaya bakiyorum! Bu kesinlikle duzensizlik olarak algilanmasin, Bambinonun gayet kendince bir duzeni var :) Gece yatma saatini kendi 8'e, hatta 7:30'a cekti mesela... Bebegin duzenine ters gitmek gercekten sadece beni yoruyor, kafamda 'Bu niye bu saatte olmadi?' diye kendimi yememe neden oluyor.

Tabi bu anlattiklarim benim deneyimim. Belki Bambino daha katilimci ya da daha Tracy'nin deyimiyle melek/kitap bebek olsaydi hersey farkli olurdu. Belki o zaman Tracy'nin onerdiklerini yapmak kolaylasirdi ve ben de bu yazi yerine 'Tracy'nin dediklerini yapin, uygulamasi cok kolay' turunde bir yazi yazardim! Demem o ki, her bebek farkli ve bebek sayisi kadar cozum/yontem olabilir, bunlarin hepsi normal. Bebeginizi herhangi bir kategoriye sokmak zorunda degilsiniz!

Tracy'ye bakmiyorum artik ama hakkini da yemeyeyim, bazi durumlarda hala aklima geliyor. Mesela tuvalet aliskanligi konusunda aklima yatiyor soyledikleri. Ancak yasadigim deneyimler bana daha bebek odakli davranmamin daha iyi olacagini ogretti... Montessori konusunda da eskisi gibi kati dusunmuyorum artik, gerci zaman neyi gosterir bilinmez ama Bambinonun aktivite delisi olmasini istemedigim kesin! Arada kendi kendine oyun kurmasini, arada herseyden sikilmasini istiyorum sanirim :) Ama Montessori'den ogrendigim ve uygulamak istedigim seyler de var. Mesela, basnca ses cikaran, isikli, yanar doner oyuncak istemiyorum Bambino icin. Gunluk islere katilmasini ise cok isterim :)

Bu yaziyi niye yazdigima gelince... Oncelikle yasadiklarimi arsivlemek, kayda gecirmek icin. Sonra da belki benim gibi taze anne olup da neye uyacagini sasiran, ne yapmasi gerektigini bilemeden cirpinan annelere bir ilham olur diye. Ben anladim ki: bebege guvenmek gerek cunku o neye ne zaman ihtiyaci oldugunu cok iyi biliyor. Bize sadece onu anlamak ve isteklerini gerceklestirmek dusuyor. Her zaman kolay olmuyor bu ama inan ki sizin bebeginizi sizden iyi kimse bilemez. Kalbinizin sesine ve icgudulerinize her zaman guvenin. Yasanan zorluklar sonsuza dek surecekmis gibi gorunse de bir gun hepsi gececek! (Yani insallah :P) :) Vee bebek sayisi kadar bebek huyu, bebek duzeni var. Sizinki digerlerine benzemiyor olabilir, benzemedigi anormallik oldugu anlamina gelmez.

Son olarak bu ara bloglarda sikca rastladigim 'Bebegimi nasil uyutmaliyim?', 'Bebegim gece kesintisiz uyumuyor ne yapmaliyim?' gibi sorularin artmasi uzerine deneyimimi paylasma istegi nedeniyle yazdim. Dedigim gibi, ben de tecrubesizlikle panik icinde alternatifler arastirdim, Elizabeth Pantley'den Dr. Sears'a, Kellymom'dan Tracy Hogg'a pek cok kaynaga gittim ama Naomi'den sonra herseyin normal olduguna ikna oldum. Her bebegin kendi ic dinamigi farkli ve zamani gelince herseyi yapacaklar! Sadece biraz sabir sevgili anneler :)

Not: Burada adini zikrettigim anneler UYKU konusunda BIREBIR iletisime gectigim anneler. Sakin diger anneler alinmasin, hepinizin yazdiklarina cok deger veriyorum ve siz bilincli anneleri her zaman onemsiyorum, dinliyorum. Iyi ki varsiniz, sizi seviyorum :)

Bambino 4 Aylik!

Zaman nasil da geciyor buyuk resme bakinca, 4 koca ay gecmis Bambino dogali! Oyle buyudu ki abi bile oldu kac bebege daha simdiden :)

Son 1,5 aydir her oglen disari cikti Bambino. Tabi hala puset ve araba sevmediginden kucakta cikti yuruyuslerine. Yalniz son hafta kar ve buzlanma nedeniyle cikamadik.

Konusmaya devam ediyor son gaz :) Muzige karsi duyarli, biri sarki soylerken sessizlesip dinliyor. Bazi sarkilari severken bazilarina 'degistir' diye tepki veriyor!

Elleri nesneleri tutmaya basladi, dogal olarak atmaya da :)

0-3 aylik kiyafetleri son gunlerini yasiyor, ilk gunlerde cuval gibi olan kiyafetler tayt kivamina geldi. Nasil bir mucizedir bu!!

Erken mi zamani mi bilemiyorum ama Bambino oturma ve dogrulma calismalarina basladi! Ozellikle son haftada ana kucaginda yatar pozisyonda durmak istemiyor, kafayi bacaklarindan guc alarak dogrultuyor ve oturur duruma geliyor bayagi bayagi! Ben oturmadan once saga sola donmeyi gerceklestirir saniyordum, oturmaca surpriz oldu :)) Acaba diyorum slinge koyamadigimiz Bambino kanguruda durur mu ki? Sorunun cevabini biliyorum sanirim ;)

Esyalari takip ediyor, insanlari titizlikle inceliyor Bambino. Babasini kapidan cikana kadar takip ediyor. Ona gulene o da guluyor :)) Uykudan uyaninca gulucukler saciyor etrafa oglus :))

Vee dermatit olayi... En son trend :) Saka maka, insallah kisa sureli ve gecicidir! Bambinonun kisa ve hafif uykulari, durup dururken mizmizlanmasi, katilarak aglamasi bu yuzden diye dusunuyorum. Nitekim bugunku doktorumuz da bunu dogruladi, henuz kendi kendine kasinamadigi icin memede sakinlestirmek istermis kendini! Bu arada Ankara'da alerji doktoru arayana tavsiye ederim bu doktoru. Sayesinde yiyecek diyetini biraktim, Bambinonun gorunurde belli basli besinlere alerjisi yokmus megersem. Atopik dermatit denen sey temelde cildin nem eksikliginden kaynaklaniyormus. Her gun kuvette oturacak, sonrasinda bol nemlendirici surulecek.

Dunden beri de sevinc cigliklari atmaya basladi; sevinince, sasirinca mutluluk cigligi atiyor :)

Dis yerleri bayagi kabardi. Ara ara atesi cikiyor ve ishal oluyor. Sebebini dise bagliyorum.

Bambino biraz hizli mi gidiyor yoksa bana mi oyle geliyor? "Hizli gitme oglum, cabuk yorulursun, ben gittim de ne oldu?" diyorum ama pek dinlemiyor :)) Zamane cocuklari hic soz dinlemiyor azizim! :P

Yatir-Kaldir, Kaldir-Yatirama

Bambinonun gaz sorunu buyuk olcude duzeldi. Her ne kadar deneyenlerden cok tavsiye eden olmadiysa da (her yeni durumda tekrardan uygulanmasi gerektigi, her seferinde basa donuldugu gibi nedenlerle) Bambinoya kendi kendine uyumasini ogretmeyi en azindan denemek istiyordum. Bir onceki denemede gaz sancilari nedeniyle verim alamamistik. Dun tansiyonum dusup de Bambinoyu kucagima alip kaldiramayacak kadar halsizlestigimden ve bambinoyu genelde ben uyutttugumdan bayagi zorlandim. Genelde memede uyumaya alisti Bambino ama eger doyduysa ya da gazi falan varsa memede uyumak istemez, o zaman kucakta gezerek veya sallanarak uyumak ister. Dun memeyi istemeyince ama uykusu da olunca ve ben ayaga kalkmakta dahi zorlaninca Bambinoya uyku egitimi vermeyi denemeye bir kez daha karar verdim.

Bu sabah kalktiktan 1,5 saat sonra uyku belirtileri gostermeye baslayinca Bambinoyu yatagina koydum ve yaninda beklemeye basladim. Bir sure sonra mizirdandi ve ardindan aglamaya basladi beni al diye. Kucagima aldim ve sss-pat yontemi ile sirtina vurup sssss sesi ile sakinlestirmeye calistim. Ama o da ne, Bambino sakinlesecegi yerde daha fazla aglamaya basladi! Ben de israrla ayni yontemle sakinlestirip yerine koymaya calistim. Bambinonun aglamasinin ivmesini artirdi, giderek kirmizilasmaya ve sonrasinda nefessiz kalacak derecede bagirmaya basladi, ustelik de kucagimda, bir yere falan birakmadim! Sakin bir sekilde degisik pozisyonlar denemeye basladim susmasi icin ama hangisini denediysem nafile, aglamalar, inlemeler, gozyaslari, kipkirmizi kesilmeler devam ediyor! Sanirsiniz iskence ediyorum cocuga! Allah Allah dedim, daha ilk kucagima alisim ve sakinlestiremiyorum bile! Halbuki kendimi hazirlamistim, en az 20-30 kere yatir kaldir yaparim herhalde diyordum, daha birincide sakinlestiremedim bebisi!!

Aradan bana 10 yil gibi gelen bir 10 dakika gecti ama hala agliyor bizimki! Artik yatagin basindan ayrildim, ayaga kalktim, gezindim, dizime yatirdim, aklima gelen herseyi yaptim. Saniyorum ki bana kiziyor onu biraktigim icin (bizimkinin oyle soylenmeleri meshurdur, memeyi de gec verince ne kadar acikmis olursa olsun once bir soylenir, bir araba laf soyledikten sonra emmeye baslar!) ama bir turlu sakinlesmeyince bu isin icinde is var dedim. O sirada parmagimi agzina soktum emzik gibi ve o an bir mucize oldu: Bambino kuzu gibi sessizlesti birden! Agzina bakinca anladim ki dis yerleri belirginlesiyor Bambinonun ve bu da ona aci veriyor! Yaklasik yarim saat damagini kasidim elimle, bir yandan da gozyaslarini sildim ve oksadim.

"Yalanci dis cikarmaca" olarak bilinen bu durum, bebeklerde dis cikmadan once damagin kabarmasi ve dis yerlerinin belirginlesmesi nedeniyle yasanirmis. Disler cikana kadar her ay birkac gun ya da bir hafta kadar surermis. Bu donemde bebekler memeyi isirir (dun o kadar cok isirmisti ki!), emmeyi kesebilir, huysuzlanir (bolca vardi birkac gundur), cok kesintili uyurlarmis (genelde kesintili uyuyor zaten).

Bambino sakinlestikten biraz sonra cok sulu kaka yapti, ilk defa ustu basi kalmadi, o derece suluydu kakasi. Dis cikarma doneminde ishal olunmasi da rastlanan bir durum, boylece bu yonden de sikintisini teyit etmis olduk!

Kaka yaptiktan sonra ufak capli bir banyo yapti Bambino ve memede uyuyakaldi! Boylece bir kere daha uyku egitimine baslayamadan son vermek durumunda kaldim. Bu bir isaret mi yoksaaaaaa diye dusunmekten alamiyorum kendimi!?!