Bambino 23 Aylık

Bir ay daha bitti gitti sevgili okur. Zaman ne kadar çabuk geçiyor, her zaman hayret ediyorum.

Bambino 1 ay daha büyüdü. Son ayda algılama kapasitesi ve dil gelişimi dikkat çekti :)

En sevdiği renk: Yeşil. Sonra mavi geliyor. Pembe ve gri gibi renkleri de söylüyor ve ayırt edebiliyor.

En sevdiği meyve: Kendisine sorsan "ki-i" ama aslında koruk :) Ondan sonra karpuz, mayhoş erik ve elma/armut geliyor.

En sevdiği kitap: Anneye "Türk Kahvesinin Serüveni" adlı kitabı okutmak. Yanlış okumadınız, kahve makinesi aldığımızda kutudan çıkan minik ve albenisiz bu kitap Bambinonun son zamanlarda bana okuttuğu tek kitap :) Dün uyurken 5 kere okudum. Kahve falı ile ilgili sayfayı sevmediği için o sayfayı her seferinde atlatıyor bana, bunu da not edeyim :))

En sevdiği dışarı oyunu: Kaydırak. Ters kayıyor Bambino :) Yüzü koyun yatıyor kaydırağa, öyle kayıyor. Alem oğlan bizimki.

En sevdiği şarkı: Şarkılar anneye söyletiliyor. Babanın şarkı söylemesine kızıyor. "Baba sen sus" diyor hemen. Anneye ördekli şarkı (Yıldız İbra.himova), komik şarkı (Annenin Susam Sokağı'ndan hatırladıklarından), do bir küla donduma (TRT Çocuk şarkılarından, Annenin şarkı hafızasından), daldan dala ve uyku saati (Yıldız İbra.himova) en sevdiklerinden.

En sevdiği kıyafeti: Mavi ve yeşil olsun da fark etmez :) Geçen gün kışlık polar giyip çıktı dışarı :) Çıkartmak için ikna etmemiz gerekti uzun süre. Bir de arabalı çoraplarını çok seviyor (Mo.thercare'den almıştım)

Dil Gelişimi: Algılama kapasitesinin artmasıyla olaylar arasında neden-sonuç kurabilmeye başladı Bambino. Bu diline de yansıdı, bize birkaç cümle ile hikayeler ve olaylar anlatmaya başladı. Bir de kendi kendine kelime oyunları yapıyor. Mesela bana gelip "Anne-lep" diyor. Ben de ona "oğul-lep" diye karşılık veriyorum. Daha sonra yüksek sesle "anne-lep" diyor, ben de yüksek sesle "oğul-lep" diyorum. Sonra kısık sesle tekrar ediyoruz. Çok eğleniyor. Ama oyunu kendi başlatacak. Ben durup dururken "oğul-lep" dersem karşılık vermiyor. O ne zaman isterse :)

Aynı şekilde babasına da "baba-lep" diyor. Babası da "Bambino-lep" ya da "oğul-lep" diyor.

Başka bir gün aynı oyunu adlarımızın sonuna "t" ekleyerek yapıyor. "Anne-t", "Baba-t".

Başka bir gün "anne-p" "baba-p"...

Daha hangi versiyonlarını yapacak bakalım? :)

Oyunlar: Su ile oynamayı hala çok seviyor. Ancak son zamanlarda yoğurdu keşfetti. Masanın üzerinde yoğurtla rahat bir 20 dk oynuyor. Tabi yer gök yoğurt oluyor ama olsun.

Magnetlerime kıydım sonunda ve hepsinin Bambinonun ulaşabileceği seviyeye indirdim. Koleksiyonumun bir bölümü kayıp :) Ama birkaç tanesini Bambino çok seviyor. Hepsini ayrı ayrı inceliyor. 

Çok güzel yuvarlak çizmeye başladı. Düz çizgileri de çok güzel. Galiba bana çekecek ve solak olacak bizimki, kalemler hep sol elde. 

Kendinden büyük çocukların ortamında özellikle anne-baba yanında ise çok mutlu oluyor. Tek başına olduğunda biraz tırsıyor. Onların oyunlarını gözlemliyor. Geçen gün parktaki oyun oynayan çocuklardan 1'den 10'a kadar saymayı kapmış, papağan gibi tekrarlıyordu kendi kendine "altı, yedi, şekis" :)))

Bambinoya birşey öğretme gayem hiç olmadı, öyle bir gerek duymadım. Gerek yok zaten. Çocuk doğal ortamlarda herşeyi öyle güzel öğreniyor ki kendi akışında. Oturup da "Bak bu yeşil, bak burada 3 top var" gibi şeyler demeye hiç gerek yok.

Karakter: Bambino hassas bir çocuk, burası kesin. Çevresinde de kendi gibi sakin, mülayim tipler arıyor. Gürültücü, ağlak çocuklar ona göre değil. Bir çocuk ağlıyorsa "Bebeyk aaliyo, mama istiyo" diyerek kendince bir sebep buluveriyor :) 

Biraz inatçı, biraz değil bayağı hatta. Giyim konusunda bir etkimiz olamıyor. Bezini değiştirmiyor son zamanlarda. Bazen ikna olursa onay veriyor. Geçen pazar günü bez bağlatmadı, ben de havuzda giydiği mavi naylon bezini taktım. Öğleden sonraya kadar da çıkartmadı. Islaklıktan rahatsız olmuyor kesinlikle. Bu da demektir ki tuvalet eğitimine daha var.

Her çocuk gibi adalet konusunda hassas. Ve birey olduğunu hissetmek ve hissettirmek istiyor. Bir de terrib.le t.wo olayı var, ara ara kendini hissettiren. İstediği şeyi ikiletmeden yapmak gerekiyor, yoksa başlıyor ağlamaya. Genelde ağlatmadan yapmaya çalışıyorum, yapamayacak durumdaysam konuşarak oyalayıp zaman kazanıyorum. Ben değil ama babası ilgi odağını değiştirmekte bayağı iyi. 

Son dönemdeki tatillerden sonra benden ayrılması çok daha zor olmaya başladı. Bakıcı teyzesiyle başından beri tam bir bağ kuramadığı için sabahları oldukça zor ayrılıyorum evden. Bir şekilde idare ediyoruz işte. Yapacak fazla bir şey yok bu konuda.

İşte böyle sevgili okur. "Doğan büyüyor" işte :)